bugün

çalmaların en masumu. aslında çalmaya gerek yoktur. halkımızın bu konuya duyarlı olduğunu zannediyorum.
psikolojikman 24 saat aç olan yatılı öğrencilerin yemekhaneye gizlice girip zeytin domates peynirle birlikte yaptıkları eylem. evet, biz masumuz *
Yıllar öncesi. Üniversiteye hazırlanıyordum. Abim de o sıra üniversite öğrencisiydi. Gurbetteydik. Birlikte bir yurtta kalıyorduk. Fakirlik desen gırla. Ne doğru düzgün para geliyor ne doğru düzgün bir şeyler yiyip içebiliyoruz.

Kaldığımız yurdun kantini vardı ve her sabah sıcak ekmek gelirdi. Artik ne yapalım ne yapalım diye düşünürken sabah kantine gelen ekmekleri hatırladım.

Kameranın görmediği bir açıya koyuluyordu ekmekler. Merdivenlerden indim ve bir tanesini aldım. hırkamın altına saklayarak hızla yukarı çıktım. O korku ve utanç anları aklıma geldikçe içim sızlıyor.

Abimle, o anları, sigara eşliğinde hep acı tebessumlerle konuşuruz.
Allah kimseyi fakirlikle sınamasın.

Edit: arkadaşlar elimize para geçince ekmek kasasına daha sonra parasını koymuştuk. Nerden geldi bu para demiştir elbette.