ebeveynlerin teknoloji ozurlu olmasi

(bkz: hayırsız evlat)

cem yılmaz'ın "biri içeri girdiğinde bu ekran nasıl kapatılıyor." esprisini akla getirmektedir.

genellikle bilgisayarcılar tarafından onayı verilen kanı.

örnek verelim:

e: ebeveyn
b: bilgisayarcı

b: buyrun hoşgeldiniz.
e: yav hızı mı düşmüş noolmuş bi bakıversen ?
b: (hey allahım) bakalım isterseniz, şöyle bırakın kasayı.

şeklinde gelişebilir.

teknolojiye yakınlığıyla özürlü olmaktan kurtulan, ebeveynlerine özürlü dediği için özür dilese bile özrü kabahatinden küçük kalacak, dilemezse özrü kabahatinden büyük önerme.
(bkz: keşke babam bill gates olsa)

günümüz ;

b: baba
bo: borcu,

b: oğlum fişman amcan çaldırdı şu numarayı kaydet hele
bo: 20 lira işler ama kiki
b: insan babasıynan alışveriş yapar mı lan itoğlu

gelecek;
bo: borcu
o: oğul

bo: oğluum şu şimdi bunun içine girince bursaya mı atıcak beni?
o: öff evet baba, ışınlayıcı bilibup o özürlü müsün?
bo: vay anaaam keşke babamnan dalga geçmeyeydim. tamam oğlum nasıl istersen.

ilerde çocuklarımız uçan arabalarda gezerken "yüksekten korkarım ben." diyerek dolmuşa binersek görürüm hepimizi. o zaman "özürlü" nasıl olunuyor görürüz.

kurt kocayınca köpeklere maskara olurmuş. evebeynleri özürlü olarak görmek de böyle bir şey.

bazen insanı çileden çıkartan, bazen de gülmekten yaran anlardır.

yeni teknolojilere gıpta ile bakmasına karşın onları kullanmayı bir türlü beceremeyen ebeveyn tipi. örnek: cep telefonlarında okunmayan sayısız mesaj (genelde bu mesajlar operatörler tarafından gönderilir), bilgisayarın üstünün dantelle örtülmesi, bilgisayar mausunun taş tutar gibi tutulması vs...