ebeveyne kızıp sofrayı terk ettikten sonraki süreç

açlık , pişmanlık, çaresizlik ve gözyaşı sürecidir. tavsiye etmiyorum.

evladim gel suraya yemegini ye cumlesinin bir kac kere soylenmesini bekleyip hadi buyukluk bende kalsin davranisidir.

her ergenin başından geçen süreçtir.

1) bence en iyisini yaptım, vicdan azabı çeksinler biraz.
2) zaten o kadar da aç sayılmam.
3) lan hala yiyo mu bunlar, hayret bir şey amk.
4) lahmacun söylesem prestijim sarsılır mı ki... tabi lan, tamamen aç kalmalıyım ki...
5) yemek de iyiydi ha, sulu sulu.
6) sinsice gidip koysam mı bi tabak.
7) lan olm insan anasına babasına küsermiymiş hiç ya. gideyim de ısıtayım yemeği.

odanın kapısının hızla kapatılmasıyla devam eden süreçtir.

"gel çabuk şuraya, yemeğini ye. sonra küsersen küs gerizekalı." şeklinde karşılık bulunan eylemdir.

hep pişman olup aç kaldığım süreçtir..
hep de güzel yemekler olmuştur arkadaş, herkes yatar gider tırtıklarsın mutfaktan.