bugün

tipinden utanmayan adamın telefonundan utanması durumudur ki acayip ilginçtir.
(bkz: yuksek model cep telefonundan utanmak)
artık olmayan olaydır. hiç utanmanız yok mu da telefonunuzdan utanıyorsunuz? nokia 1110 bu kadar övülmemişti...
http://cep-telefonu.enekonomik.com/Nokia/Nokia_1110/
karakteri gelişmemiş insan evladının işidir. en adisini, en ucuzunu kullandım ben bunun iki yıl. bir kere bile aklıma gelmedi " yav çok dandik benim telefonum, çok utanıyorum, ölmek istiyorum" demedim. bilakis o kadar rahat, o kadar karşılıklı anlayış içerisinde yürüyen bir ilişkimiz oldu ki kendisiyle,
kız olsam verirdim telefonuma, o derece. kırılacak mı? sikimde olmadı, bozulacak mı? gittiği yere kadar, cizildi mi? du bi çizik de ben atayım dedim hep. değil utanmak gurur duydum ben o telefonla. ha şimdi utanan karaktersiz de ben karakterli miyim? kesinlikle hayır ama benim yavşaklığım başka yerden en azından.
tamamen yersizdir, çünkü telefonun temel amacı; iletişimdir, arıyor, aranabiliyor ve mesajlaşabiliyorsanız, telefonunuzla mutlu olmaya bakınız ve tahriklere kapılmayınız.

-ihsan abi sen bu telefonla otobüse binince, bagaj parası falan alıyorlar mı? nihahahahahaa
-sen binerken yarım bilet mi atıyosun, tam mı?
-hııı?
-tam atma sen!
.
düşük model cep telefonundan utanmamanın en temiz yolu onu 'garajdaki bi dükkandan 2.el aldım' demek değil de 'ben bunu ilk çıktığında almıştım wayy beee ammada zaman gecmiş... insan oğlu nede çabuk tüketiyor' şeklinde sıyrılıp dikkat dağıtmaktır kanaatimce.
telefondan değil de başka bir şeyden utanır. parasının olmadığından alamadığını falan gibi. aslında hiç alakası yok. o telefonu yapan mühendise sormak lazım. "nasıl yaptın bu telefonu?" diye. hiç doymuyoruz ki... daha dün bir ayda, atlı ya da yaya gittiğin yolu şimdi bir saatte gidiyorsun hem de kıçının üstünde oturup elinde sandviç ve portakal suyu olduğu halde... iyisi mi telefonu değil de kafayı değiştirmek lazım.
aslında düşük model cep telefonu insanı "yaa bırakın bu dünyevi işleri ben telefonu sadece konuşmak için kullanırım ne o öyle marka falan bırak git" felsefesinde gibi gösterdiğinden utanılmaması gereken durumdur.
sosyal ortam içerisinde, arkadaş çevresi içinde ara sıra gelen mesaj olup olmadığı, saate bakma gibi bahanelerle telefonlarını cümle topluluğa gösteren insanın karşısında hissedilen nedensiz eksiklik duygusudur.
(bkz: babalar gibi)
(bkz: nokia 3410)
bilumum alisveris merkezlerinde hafta ici ogle vakti bos bos oturan genclerin onunda en dasaklı cep telefonlarını gorunce bu durumun ne kadar onemli bir sorunsal oldugunu anlamamı saglamıstır.
Anlayamadığım insan davranışıdır. Ben onur duyuyorum. Hiç değiştirmeyi de düşünmüyorum. Neyi yansıtmış oluyor? Fakirlik anlamına mı geliyor bu? Eğer öyle algılandığı için utananlar varsa , bence kendilerinden utansınlar.
tüketim toplumu haline gelmemiz için uydurulmuş masallardan birisidir. 8 yıl önce aldığım 8210 marka cep telefonum hala öküz gibidir. milyonlarca kez düşmüş, sert darbelere maruz kalmış bana mısın dememiştir. sırf düşük model diye değiştirilmesi gereksizdir. bir ömür benimle olması dileğimdir. seviyorumdur, aşığımdır saçmalamaya başlıyorumdur.
aksine düşük model kullanmanın karizmasını keşfedememiş kişinin yanlış düşüncesidir. düşük model cep telefonu bilindiğinin aksine daha kullaışlıdır. kıçını yırtarak belkide baba parasıyla aldırdığı telefonla şekil yapmaya kalkmak kadar komik olmadığı kesindir. ayrıca 3310 gibi bir telefon kullanıyorsa ki tamamen ayrı bir mezheptir bu grup tamamen herşeye boşvermiş dünya sikine minare götüne modunda teoman karizması yaratabilirsiniz...
''nice insanlar gördüm üzerinde cep telefonu yok...''
gecenlerde babam ve arakdaslariyla beraberken konu telefona geldi. arkadaslari ellerindeki son model cep telefonlarinin tum ustun ozelliklerini anatmaya koyuldular sidik yaristirircasina. babamin onarin arasinda sessiz kalmasi ondan cok beni utandirdi. hani babalar cocuklarinin arkadaslari arasida mahcup olmasini istemezler ya. meger ayni sey bizim icinde gecerliymis. meger adam bizi mahcup etmemek icin kendi mahcup durumdaymis.
not: arkadaslari hala sidik yaristiriyor. ama ona sira geldiginde artik onunda soyleyecekleri var.
cep telefonuna gerektiğinden çok fazla para ödemenin gereksiz olduğunu bilmeyen insanlarda oluşan hissiyat.
telefonun kullanım amacını kavrayamamış zat-ı muhteremin hissiyatıdır.
1 yıl sonra bozulan veya da eskiyen bir eşyanın düşüklüğü veya yüksekliğinin önemsizliğini kavrayamamış kişinin utancıdır.

3g yaygınlaşıp ucuzlaşınca telefonun 3g özelliğine bakarım sadece o kadar. yoksa 35 mp kamerası varmış, ekran çözünürlüğü ebesininki kadarmış, yok şu programları çalıştırabiliyormuş bilmem neymiş bana ne? Fotograf makinamda var, bilgisayarım da var allah'a şükür.
1200 kullanıyom nerde olursa olsun masanın üzerine koyarım elimden düşürmem . 1 hafta şarjı gider . telefon alo desin mesaj atsın yeter gerisi teferruattır.
iphone'u evde unutunca yanıma bunu alıyorum (evde unutucağımı tahmin edebiliyorum evet)*
-yazıklar olsun sana, utanıyorum senden.
-neden abi yıllardır kulağını dayayıp konuştun, her zaman yanında taşıdın. şimdi ne oldu da böyle birden soğudun?
-hala anlamıyorsun değil mi? eskidin sen, demodesin, takozsun, ucuzsun, ikinci el piyasan bile yok.
-istenmediğim cepte durmam. sana hayatında mutluluklar dilerim.
-dur kalan son kontörleri de bitireyim de öyle git.
kisa boylu sevgiliden utanmak gibi bir eylemdir, ayiptir. oysa o, oyle guzeldir.
antika olarak kullanıldığından dolayı lüks sayılan piyasa telefonlarına göre değeri daha yüksektir ve utanmaya neyim gerek yoktur.herkeste var o resim çekip mp3 çalanlardan.önemli olan kimsede olmayanı kullanmak.onlarınki araba lastiğine koyuluyor mu? hayır.kavgada kafasına attığın kişide 4 dikişlik yaralar açabilir mi?kesinlikle açamaz.olay illa fark yaratmaksa cep telefonuyla aha buyrun burdan yakın ağalar.
+çaldır da kaydedeyim.
-ehe..ben eve gideyim çaldırırım seni.