düğün şarkıcısı olmak

güzeldir. *
yok lan. gerçekten... ajdar "gibi" olmayı bi' kenara bırakalım, ajdar olmaktan bile kötüdür bana kalırsa... ne bileyim... belki de bana öyle geliyor, ama garip bi şey bu. açıklayamıyorum. düğün şarkıcısı... ne bileyim...

merasim bittikten sonra kuliste sizi bekleyen çıtır pane harcına bulanmış groupie piliçler var mı?
yok.

ne bileyim takı töreni esnasında, damadın amca oğlunun bi' tanıdığı olan sunucu amca "ve eveeet, işte karşınızda düğünlerin vazgeçilmeziii muharrem yaylaaaaan!" * * diye kendini parçalıyor mu?
yok.

siz şarkıyı söylerken pogodan kudurmuş bir kitle size her an yalayarak orgazma ulaştıracakmış gibi bakıyor mu?
o da yok...

vay mına koyim böyle işin.

ne var bunların yerine?

terden leş, pasta-börek kırıntısından sapsarı olmuş gömleğiyle sırtınızı sıvazlayan kıl yuvası altmışlık emiceler, yüzü makyajdan görünmez olmuş yağ topağı teyzeler, ortalarda koşturup ebecilik oynayan*, ara sıra da gelip klavyeye dokunmaya çalışan veletler var.

iki kere vay mına koyim böyle işin.
yazık olm.
of. içim parçalandı.