düzgün türkçe konuşmayan insanları dinlemek

can cekısmenın bır baska seklıdır..

sıççaaam geldiiii diye haykırmamıza sebep olan hadisedir. (bkz: embesil gençlik türkçesi)

kimi zaman gülmekten yerlere yatıran, kimi zaman da biz nereye gidiyoruz böyle diye sinirlendiren, üzen, bezdiren bir şeydir.
ancak bu düzgün türkçe konuşamamak nedir, şehir ağzıyla konuşamamak,yöresel ağzı kullanmak mı yoksa günümüzdeki yozlaşmış türkçeyi (bkz: embesil gençlik türkçesi) mi kullanmak mıdır, nedir, ne değildir...

neticesinde karşısındaki insanın insan olduğunu bilincinde bir insan olarak,konuşabilse de,konuşamasada yapılması gereken eylem.*

bahsi geçen insanlar türkiye' de uzun süreden beri yaşayan yabancılarsa, şaşırtıcı ve üzücüdür.

(bkz: kekeme)*

seri gülme krizlerine yol açabilecek dinlemedir. kimi zaman etrafında duyduğu veya dile maruz kaldığı kadarıyla türkçe yi yeni öğrenmiş insanların yarı türkçe yarı anadili, karışık şekilde konuşmaları gibi. sırf konuşsunlar diye zorladığım anlar dahi olmuştur.