dünyaya rezil oluyoruz

eften püften meselelerde haber spikerlerinin illa da yorum yapmış olmak için kurdukları cümle.
ya rezil oluyoruz ya rezil oluyoruz, başka da birşey olmuyoruz zaten.

bu ve benzeri görüşler sıkça dile getiriliyor. bu görüşün temel dayanağı o fiili yapmamız halinde ezik gibi görüneceğimiz düşüncesi.

sözlükte ufak bir arama yaptım ve bulduğum başlıklardan bazıları şunlar:

(bkz: türk futbolunun en rezil olduğu an)
(bkz: internette dünyaya rezil olan türkiye)
(bkz: kendini ve liderlerini dünyaya rezil eden millet)
(bkz: inci sözlük ün türkler i dünyaya rezil etmesi)
(bkz: kolbastıyı dünyaya tanıtıp türkiye yi rezil etmek)

eften püften şeylerde bile dile getirilen "dünyaya rezil olduk" görüşü beni rahatsız ediyor. ister istemez aklıma geliyor ve mukayese ediyorum: yahu kardeşim adam gidiyor utanmadan binlerce kilometre uzağındaki ülkeyi işgal ediyor, hâlâ rezil olmuyor sen mi rezil oluyorsun?

bence ortada bir eziklik varsa, esas eziklik böyle bir görüşe sahip olmaktır. senin başın dik ve alnın açıksa zaten "rezil olduk" diye bir kaygı gütmezsin.

türk insanında şöyle bir psikoloji var:
her zaman haksızlığa uğradığına, hakkının yendiğine, sürekli onları geride tutan bir oluşumun olduğuna, tüm dünyanın türklere karşı olduğuna, türk' ün türk' ten başka dostu olmadığına dair bir inanış var.

bu kendine güvensizlikten başka bir şey değil. türk futbolu örneğinde olduğu gibi sürekli hakkının yendiğinden ve hakemlerden şikayet eder; ama gider kendi liginde gene hakemlerden başlar ilk sövmeye.

bunlar psikolojik olarak sürekli haksızlığa uğradığına dair rahatsızlıklardandır.

twitter' dan, facebook' dan vatan kurtarmak, sonrada facebook' u, youtube' u atatürk' e, cumhuriyete hakaret ediyor diye kendi insanına kapatarak ceza vermek işte bu öz güvensizliklerdendir.

malesef...

(bkz: rezil olduğumuz dünyayı matah bi yer sanmak)