bugün

bir bülent ortaçgil şarkısı, hep söylediğinden daha fazla bir şeyler anlattığını düşünmüşümdür. şöyle ki:

"dört yanımda dört kişi
hepsi de başka
hepsinin elleri
benim üstümde
hepsi de der ki
sen, sen değilsin
biz olmasak ne yaparsın?
dört yanımda dört kişinin dört yanında
ama dizilmişiz petek şeklinde
suyun en üstündeki damla gibi
ayağımızda bin kilo
uzadıkça uzamakta dört kişili düşüm
içimdeki sancım büyümekte
aynı eve tıkılmışız tepeleme
herkesin ağzında ayrı bir şarkı
neden bilinmez kim yapmış
kulaklarım yok olmuş
uzadıkça uzamakta dört kişili düşüm
içimdeki sancım büyümekte
bir şeyler çoğaldıkça bir şey eksiliyor
özgürlüğüm artık onlarla beraber
etime yapışan ah o eller
hep isterler, istiyorlar"