bugün

evet edindiğim bu özellik iyi mi kötü mü bilmiyorum ama sonuçta bir canlıyı öldürememeyi bana aşıladığı için franz kafka'ya teşekkür ediyorum. ne kadar iğrenç görünürse görünsün, ne kadar tiksindirici olursa olsun o görüntünün de altında yatan bir can olduğunu unutmamalıyız. biz nasıl ondan korkup kaçıyorsak, o bizden belki de yüz kat daha fazla korkup deliler gibi bir o yana bir bu yana hızlıca hareket ediyor. üstelik ona göre bir dev bir tanrı gibi görünüyoruz. bir karafatma ile empati kurmadığımız kalmıştı lanet olsun. yanlış anlaşılmasın kendilerine karşı bir sempati beslemiyorum ama ah şu dönüşüm yok mu onu okuduğumdan beri sanki bu böcüklerin de duyguları düşünceleri var gibi geliyor bana. bir yanlıştan daha bahsedeyim; annem sırf bu çirkin görüntüsünden dolayı 'gereksiz yaratık, allah niye yaratmış bu iğrenç şeyleri' gibi söylemlerde bulunuyor. her şeyin bir yaratılış sebebi olduğu gibi, bir canlıyı sırf görünüşünden dolayı diğerlerine göre daha gereksiz ya da daha değersiz bulmak asıl iğrenç olandır, değiştirilmesi gereken yanlış bir zihniyettir. annemi de gömdüm burada saflığından ve korktuğundan söylüyor böyle şeyleri. yoksa oldukça duygusal ve sevgisel bir kadındır kendileri. yoksa ben nasıl bu durumda olayım değil mi *

ek olarak: peki rastladığın zaman ne yapıyorsun diyeceksiniz. hunharca ezmek, zehirlemek yerine az önce yaptığım gibi, içini görebileceğim şeffaf bir kap buluyorum seri bir hareketle hayvanı hapsediyorum sonra alttan kağıt sokuyorum ve sonra balkona çıkıp ters çeviriyorum oldu da bitti maşallah.
Mukadderdir.
Konuyu yanlış anlamaktır.