duygusallık nasıl yenilir

Mememetali’nin bu konuda oldukça derin tespitleri var.10 esaslı paylaşımını okuyan komple duygudan nefret ediyor.

Bu sorunun cevabını ben de arıyorum.

sen bana whatsapp gruplarından nasıl çıkılır onu öğret ben sana istediğin her şeyi öğretirim sorun olmaz.

amına kodum kara delikleri girince çıkamıyorsun ya.

Her şeyi kafaya takan biri olarak söylüyorum, zamanla kazandığımız tecrübeler duygusallığımıza siper olacak.

duygusallığı yenmemenizi tavsiye ederim. ben de bu dertten muzdariptim olgun bir zamanımda 2 dedem 1 babaannem öldü,”yeter lan” dedim “sanki çok akrabalıklarını gördüm de,neden üzüleyim neden” diye kendimi yedim ama en sonunda içten bir sızlamanın olduğunu hissettim,yani duygusuzluk bana göre değildi. insanların dediğini çok takıyorum mesela,nickimden de belli olduğu üzere şişman biriyim ve çok kalbim kırıldı. lise-ortaokul-ilkokulda hocalar tarafından bile dalga geçilmek insana koyuyordu üniversiteye geçtim halâ bazen dalga konusu oluyorum fakat artık dank etti kafama,ya duygusuz olacağım ya da duygusal olup insanlara yaptığı yanlışları söylemeliydim ki beni üzmekten vazgeçsinler. artık insanların yüzüne kırıldığım noktaları söylüyorum, hayatından beni çıkarmak istiyorlarsa çıkarıyorlar ya da benim kalbimi kırmayarak hayatımda onların da yeri oluyor, yani tercih onların. sizlere tavsiyem her insan duygusallığı yenemez,doğuştan gelir duygusallık ve bu büyük bir lütuftur bunu yenmek yerine avantajınıza çevirerek insanları daha iyi anlayabilirsiniz. Ha eğer duygusallık nasıl yenilir gerçekten bir düşünceniz var ise öğrenmek isterim,duygusal insanları dinlemeyi de severim mesajla konuşabilirim bu konuda. fazla uzattım belki bir şey anlamadınız ama ilklerde dediğim gibi ben de bu konudan muzdarip olduğum için bir nevi içimi döktüm. sevgiyle...

Çatalın ucuyla , rakının yanında.

Çatalın ucuyla , rakının yanında.

açıkçası ben duygusallığın vazgeçilmesi gereken bir durum olduğunu düşünmüyorum.
aksine bunu hissedip, hissettirmeliyiz.
yahu insanız.
yaşadığımız her duygu hali çok normal değil mi?
bizi güçlü kılan unsurlardan birisi bu, zayıf gösteren bir şey değil.

ek olarak yazarın sorusuna gelirsek verdiği örnekten birisi duygusallık değil tam olarak alınganlık.
ve bence törpülenmesi zor bir özellik.
“al bak tarifi bu” diyebileceğimiz bir şey değil.
kişinin kendi içinde çözmesi gereken bir mesele.

Kendine ilgi alanları yaratıp sosyalleşmeli, gerekirse yoğun tempo çalışmalı ama yapı meselesi ne yaparsa yapsın insanın mizacı duygu yüklü ise bakış açısı pek değişmez. Ancak derinden etkileneceği bir olayla ders çıkarırsa bir ihtimal katılabilir.

Acı çekip hayatı insanları öğrendikten sonra yenemezsiniz belki ama azaltırsınız.

duygusallık kolay kolay yenilemiyor malesef. kalbine vicdan yüklendiyse bir kere zalim olamıyorsun. duygusal olmaman için zalim olman gerek.

Yumuşak bi aptal gibi davranmayı bırakıp,erkek olmakla işe başlayabilirsin. Tabi karakterinde bu varsa.