durup dururken intihar edecek gibi olmak

bir hastalık sanırım, bende oluyor.

mesela evde koridorda yürürken banyodaki küveti görüyorum, birden gözümün önünde bir görüntü canlanıyor: küvetin için uzanmışım, şırıl şırıl sıcak su akıyor, kanım karışmış küvetin içindeki suya kıpkırmızı... ya da pencerenin camı açık, pencerenin altında kanepe var bi tane, birden hızla koşup kanepenin üzerinden pencereden atlayacakmışım gibi... en kötüsü de şey, aynaya bakıyorum, birden donuklaşıyor suratım, kafamı aynaya (duvara) vura vura parçaladığımı falan görüyorum.

neyse, bir gün yaparsam öyle bir şey, başlık altıma yaptığınız "vahlar" için referans olur bu entry.

yok lan, yapmam.

Bir kaç kere her insana olduğunu düşündüğüm olay. Özellikle grip olunca gerçekten hayattan zevk alamaz olur insan ve intihar etmeyi düşünür.

bir yere baktığınızda orada yapılabilecek hertürlü intihar çeşidini aklından geçirmektir. örneğin 7nci kattan manzaraya bakarken bir anda aşağıdaki arbanın üstüne atlamayı falan hayaletmek gibi.

aşırı duygusal insanlarda daha çok görülebilecek bir durum.

(bkz: boş mezarda uyumak)