durgunlaşmak

Belirli bir noktadan sonra her şeyi bırakınca başa gelen durumdur.

Kalabalıkta yürürken, yalnızlığını hatırlamak...

kötü anıların akla gelmesiyle olandır.

tüm neşenin kaybolmasıyla başlar. ne gülmek istersiniz, ne konuşmak. bıraksalar tek kelime etmeden, hiç gülmeden haftalarca aynı yerde durabilirmişsiniz gibi gelir. kendinizi neşelendirmek için çabalarsınız ama bir şey hep engel olur. tam hep böyle olacak sanırsınız ki, eski halinize geri dönersiniz. *

üst üste gelen sıkıntılara her defasında göğüs geren kişi arkasına dönüp baktığında neden diye sorar kendi kendine neden bu kadar şey benim başıma geliyor diye. bu düşünceler içini kemirirken bir anda hissizleşir boş gözlerle etrafı izler ya işte budur durgunlaşmak.

arkadaşlarla bir aradayken gelen bir telefonla kötü bir haber alınmasından sonra oluşan durum.

ortamdakilerin de morali bozulmasın diye saçma saçma gülümsersiniz ama sizi iyi tanıyan bir arkadaşınız birşeylerin yolunda gitmediğini anlar ve ne olduğu konusunda üzerinize gelir.

sonuç; ağlamamak için dişlerinizi sıkarsınız ama sonunda dayanamayıp göz yaşlarıyla ıslanırsınız.

Hareketlerin daha yavaş, düşüncelerin daha derin olduğu hale geçmek.

En olmadık zamanda gelip beyni vuran bir bombadır. o an adını dahi söyleyemezsin.

çaylak olmanın verdiği üzüntüden ötürü de olabilir.

heyecansız, coşkusuz, halsiz bir hale bürünmek.