bugün

Dolaşıklık kuantum fiziğinin bir sonucudur. iki elektron birbiriyle dolaşık halde ise, aralarındaki mesafe fark etmeksizin birbirlerinin ne halde olduğunu anlarlar ve birbirlerini taklit ederler. Biri aşşağı dönerse, diğeri de aşşağı döner. Bu kanıtlanmıştır.

Bu akla bir sürü soru getirir; örneğin ışık hızından daha hızlı gitmenin mümkün olduğu tek yer burasıdır.

Einstein-Rosen köprüleri yani solucan delikleri teorik olarak dolaşıklığın bir sonucu sayılabilir.

Sicim teorisinde dolaşıklık açıklanabilir. Sicim teorisi dolaşıklığa sicimlerin aynı frekanslara mükemmeleşmesi sonucu ile bu durumu ifade eder.

Dolaşıklığın felsefi altyapısı saçma ve korkutucudur. Paralel evrenler ve multi-paralel evrenler, sonsuz paralel evrenler gibi bir sürü sonuç çıkabilir. Ki günümüz fiziği bunlara olasılık veriyor. Yani mümkün.

(bkz: kuantum dolaşıklık)
bir kişilik bozukluğu.