bugün

zayıflamaya çalışan ve aslında hep balık etli olmaya mahkum insanların son halleridir.

son zamanlarda almış başını bir zayıf olma isteği, bir deri bir kemik kalmalar, kansızlıktan elleri terleyenler, ayak parmakları yazın ortasında üşüyenler falan filan vs..

nedir bu incelik sevdası?

insanın kendi olması gibi bir lüksü varken, en leziz yemekleri allah bahşetmişken hatta havva annemiz bile yememesi gereken elmaları yemişken, mankenlere hatta başka bir nesilin kültürüne özenip nedir bu kendini yıpratmalar. ruslar güzel eyvallah, mankenlerde güzel görünüyor ona da eyvallah. ama allah da onları özene bezene yaratmış kıskanmak biçim biçim bir havalara girmeler niye?

bal kaymak yemek dururken, süt ürünleriyle protein alıp koduğunu oturtmak varken incecik kalarak dayak yemek niyedir? tabi yemek yiyerek zayıf kalanlara söz haşa da şu zavallı yurdum lise kızlarının çeşit çeşit tripleri anlaşılmamıştır tarafımdan. midesine kelepçe taktırıp mide hapsine girmeler, zayıflama hapları almalar.. çözmüş değilim çözen varsa buyrun cenaze namazına..
yapısal olarak şişmanlık şuç değil bir hastlık sayılır obezite gibi lakin işin tadını kaçırmadan normal kiloda kalmak gerekir boya böre olan kilo için diyet yapılması saçmalık ve bir o kadar da hint fakirine dönmek mantıksızlık, en güzeli ne kilo fakiri olmak ne de zengini bunun orta şekerlisi olmak yani dengeli beslenmektir.