bugün

saygı duymak zorunda değildir. bu kadar net. hele şu dinliler ateistlere bir saygı göstersin önce, biz sonra gösteririz saygıyı. evet.
(bkz: yeni müslüman olmuş ergen)

değildir.

ben diyorum, saçma sapan hiçbir şeye saygı duymak zorunda değilim. bu küfür edeceğim anlamına gelmez kimse etmediği sürece ama yüceltmem de hiçbir şeyi.

ayrıca saçma olan bir şeye saçma, sübyancı olan birine sübyancı demek hakaret değildir. gerçektir, ha kim ne kadar bu gerçeğe katılır orası kime göre neye göre diye değişir.
saygı göreceli bir kavramdir. seviyesi artip azalabilir. kesin bir saygi tanimi da yoktur. ve saygi hiçbir zaman 'sus, kabul et ve otur' olmamistir. insanlarin kutsalini elestirmek saygisizlik degildir, ha insanlarin ırklarini elestirmek ise saygisizliktir. biri tercihtir, digeri ise degistiremeyecegin bir seydir. ve insanlarin tercihleri elestiriye açiktir. ayrica, sakin gelip de dindarlar da ateyizleri elestiriyor, siz niye çekemiyorsunuz demeyin. çünkü dindarlar elestirmeye baslayinca asip, kesip, tehdit edip, küfretmeye basliyorlar. elestiriden çok hakaret ediyorlar (hepsi degil elbet ama büyük bir kismi). o yüzden saygi duymak zorunda degil kimse kimsenin degerlerine, ama hakaret etmemek zorunda. eger bir adalet olsaydi böyle olmasi gerekirdi en azindan.
haklı ateisttir.

insanların inançlarına saygı duyulur, inandıkları şeye değil. şöyle anlatayım, bir pastafaryanın uçan spagetti canavarı'na olan inancına yani bir şeye inanmasına saygı duyulur ama o dine/inanca saygı duyulmaz.

ikinci örnek: evlisiniz. eşinizin dünyanın en iyi insanı olduğuna inanıyorsunuz. sizin buna inanmanıza saygı duyulmalıdır ancak bu eşinizin dünyanın en iyi insanı olduğu gibi bir saçmalığa saygı duyulmasını gerektirmez.

müslüman olduğunu söyleyen birinin bu seçimine/inancına saygı duyulur. ancak islama saygı duyulmaz. eleştirilir, dalga geçilir, yerin dibine sokulur. ama kişilerin buna inanma özgürlüklerine saygı duyulmak zorunludur.

kısaca:

inanca saygı denen şey kişilerin bir şeye inanma özgürlüklerine olan saygıdır; inanılan saçmalıklara saygı değildir.
saygı duymak hürmet etmek anlamına gelmez. küfür etmekten, taşlamaktan, hakaret etmekten kaçınan zaten saygılıdır, kasmaya gerek yok. yani bunları yapamayacak durumdaysa ben zaten onun amk. kimse kusura bakmasın.
ben evrime de allah'a da inanıyorum, kimse 'neden' diyemez. e zaten bu olması gereken şey. inancıma küfür edene ben de küfür edeceğim için kesin kavga çıkar, kan çıkar ordan.
Annesine benden selam söylesin o ateist.
hümanistlikten bahsedip duran biriyse bu kişiden aşırı gerzeklik görülebilir.

eğer böyle bir iddiası yoksa, haklı olan ateisttir.

fakat etik açıdan, herkes herkesin inancına, düşünce yapısına saygı duymalıdır.
Dinim de ona saygı duymuyo.
Ne güzel işte, duygular karşılıklı..

Ondan sonra, 'ALLAH niye öyle dedi? Ühü!'

Yaw, he he!