bugün

kaideden kaymış, aşırıya kaçmış optimist tahayyülü.

dinin karşısına onunla savaş verecek görüş objesi olarak yerleştirilen ideal insan(übermensch) olunca, buna "hayal" diyor tabii, diğer normal kabul edilmiş olan insan. dinin eleştirisinde sıklıkla ele alınan "insan olmak" tabiri bir diğerinin insani haklarına saygı duymak mıdır? diyelim ki öyle; bunu herhangi bir ilkeye sadık kalmadan yapabilmek mümkünse eğer, o anayasa kitaplarını yakalım on emir'le birlikte ve insan olmak yeni dinimiz olsun.

lan de get ordan gebeş!

ben de az kalsın inanıyordum kendim de böyle güzel güzel yazınca.

din ile iman ile işi olmayan, allah'ı kitabı tanımayan, yahu hadi işim olmaz da, kiliseye sinagoga gitmeyenler de dahil edilsin mevcut şerefsizler kervanına; bu adamların puştluklarını, bu adamların şerefsizliklerini, yakıp yıkmalarını, elindeki canına malına sevdiğine kastetmelerini ne ile engellemeyi düşünüyorsun? José Manuel Rodriguez Delgado'dan yardım alabilirsin bak. adamın çok öenmli çalışmaları var 1965'lere dayanan. hani disipline edilmeyi reddeden, daha doğrusu insan olmak konusunda arıza çıkaranları dr.delgado'ya havale edebilirsin. gerçi hala yaşıyor mu bilmiyorum, ama bir devam ettireni vardır muhakkak. adam betatron metatron özmüş işi, dine imana ihtiyaç yok basıyorsun bir tuşa her şey güllük gülistanlık.

olacağı budur. din gittiğinde yerine bir kurallar topluluğu mutlak suretle gelir, gelecektir ve zaten gelmelidir de. yoksa sen tecavüzcüleri, hırsızları, katilleri, vd. vs. insan olmak konusunda eğitemezsin.

din adama "geberip gittiğinde büyük bir azaba uğrayacaksın yapma bunları" diyor ve yasalar da aynı şekilde "suç işleme toplumdan soyutlarım, hapsederim, sabıka ile işaretlerim hayatın kayar, tedhiş ederim aklın çıkar" diyor, ama adam hala suçunda ısrarlı ve fütursuzca aynı suçları işlemeye devam ediyor.

dinden ve rejimlerin yasalarından korkmayan kişi din olmazsa da olur tezinin antitezidir. ve elbette sonuçlananın yardımıyla bir hipotez de var: "yasalar olmak zorundadır, daha insanca olanlar..." şeklinde zortlamak. bu da hipotez olsun.

hipotezine tüküreyim layığını bulsun. senin hipotezin bizim dinimiz ve bir dğerinin de yasamız dediği şey. döndün dolaştın dediğimiz yere geldin. getirenler utansın, ama onlarda da utanma yok malesef. 17 aylık bir insan yavrusuna tecavüz etmiş biri herhangi bir şeyden utanmaz.

şu yukarıdaki adamların din yerine konulması salık verilen vicdanları teklemiş mi, el cevap: teklemiş. istiklal marşı'nın yazarı faziletin yetenekleri konusunda haklı mıymış, el cevap: haklıymış. vicdan, zemini kaygan, kıblesi seyyar bir halt mıymış, ona da sen karar ver.
zaten din *, insana insan olmayı ve insan gibi iyilikle yaşamayı emrettiğine göre inançsız olduğu halde insan olabilenler için doğru bir ifadedir, yani gerek yoktur. ama insan olabilmek için korkacakları bir allah' a ihtiyaç duyanlar; sadece afedersiniz göt korkusuyla, allah korkusuyla kötülük yapmaktan çekinen veya din adamları tarafından hipnotize edilebilecek kadar saf olan, öbür dünyada rahat etmek düşüncesiyle burada iman edenlerdir. çünkü insanlıklarının ve vicdanlarının yerine dini koymuş, farkında olmadan din adıyla yapılan sömürünün köleleri haline gelmişlerdir.
"din niçin var yarraam?" şeklinde cevap verilmesi gereken cümledir; provakatörlerin çok hoşuna gider. dinsiz bir insan bile benim sorduğum soruyu soracaktır eğer normal bir insansa.
din, sorun çözmek için değildir. sorunları çözecek olan insan aklıdır. tıpkı sorunları yaratanın ve bu sorunları dine yükleyen, dini suistimal edenin de insan aklı olduğu gibi.
herşey insan olmak değildir, sadece insani davranışlarda bulunmak yetmez..

(bkz: paranın satın alamayacağı şeyler vardır gerisi için mastercard)
insanlık tarihine şöyle bir baktığınızda aslında bunun bir katliamlar tarihi olduğunu görürsünüz. inanan veya dinsiz olmak bu durumu değiştirmiyor. insanlar mutlak otorite ve disiplin altında tutulmalı.