dindar çirkefliği

bir özelliktir.

burada bahsedilen müslüman insanlar değildir, ağzından dini terimleri düşürmeyen, kendini muhafazakar olarak gören kitledir.

bakınız: üniversitelere başörtüsüyle girmenin yasak olduğu dönemlerde ne derdi bu kesim? "bu benim inancım, ben inancımla kimseye zarar vermiyorum. inancıma uygun giyinip eğitim almak, kamuda çalışmak benim hakkım. benim inancıma saygı duymak zorundasınız." muhafazakar, dindar kişi bu konuda haklıdır haksızdır farketmez. ancak olay inançlarına dokunduğunda nasıl seslerinin çıktığını bütün millet olarak gördük.

ancak! aynı kesim; ramazanda alkol tüketiyorlar diye barı basıyor, sokakta sigara-su içiyor, yemek yiyiyor diye insanları tartaklıyor. e hani özgürlük? hani inanca saygı? sen oruç tutuyorsun diye bende tutmak zorunda mıyım? sen oruç tutuyorsun diye bende aç kalmak zorunda mıyım? ülkenin yüzde doksan bilmem kaçı müslüman diye müslüman olmak zorunda mıyım? birşeyler inançlarına ters gittiği zaman "ama özgürlük :(" demesini çok iyi bilen bu kesim, başkasının özgürlüğüne el uzatmaya bayılıyor. aynı şekilde başkasının özgürlüğü kısıtlandığı zaman gıklarını bile çıkarmıyorlar.

birçok insan bu kesimi cahil olarak adlandırıyor. kanımca bu kesim cahil değil çirkeftir. çamura yatar, ben odaklıdır.

(bkz: imla)
Dinci çirkefliğidir bahsedilen.