dincinin normale olan öfkesi

cennet tasavvuru ile dünya kanunlarına sırtını çevirmiş kişinin hayata küskünlüğüdür. değişime inat 500'lü yılları ideal olarak savunmanın düşürdüğü komik pozisyonun savunusudur, eleştiren, gülen, seven kısacası yaşayan insana hepiniz cehennemde yanacaksınız demenin verdiği şeytani gururdur.

(bkz: dinsizin muslumana olan nefreti)

inançlarında kuşkularla boğuşan tiptir. tahtalı koyden, cennetten emin değildir. normalin cehenneme, kendisinin cennete gideceğine emin olduktan sonra bu kişi erer ve bu ofke yok olur.

kendini normal sanan insanın zırvasıdır. normallik ancak allah'a kul olabilmekle gerçekleşir. çamaşır makinasında bulaşık yıkayıp bunun normali budur demek anormallikle bile anlatılamayacak kadar absürd kaçar.

Genelde bu öfkeler kendinden başka herkesi kafir olarak gördüğü için ileri gelir..Dini şov olarak kullanır ve bu şekilde davranmayan bireylere(normallere) öfke kusar