bugün

yıllarca açılmamış bir başlık gibi, herkesin unuttuğu ya da görmezden geldiği bir his. kimsenin aklına bile gelmemiştir, bi kıymeti yoktur çünkü. öyle ki kendini bu hisse kaptırdığını düşünen kişi, açıp da sözlüğe neymiş bu hissettiğim dediğinde, sadece koca bir boşlukla karşılaşmış olabilir bugüne kadar. ve kendi ruhunda anlam bulan en güzel "değersizlik hissi" tanımı olmuştur bu belki de onun için.
Degersizlik kendi kendine olculebilen bir sey degildir. Kisinin kendi degerini belirlemesinin Bir yolu da, Bir insana etrafindakilerinin verdigi degeri olcmesidir. Kisinin kendisini bu konuda bunalima suruklemekten kurtarmasinin en iyi yoludur bu belki de. Etrafindaki insanlarin kendisi icin duydugu sevgi, verdigi deger, yukledigi anlam, davranislar... Hepsi etrafindakilerin kendisine verdigi degeri olcmesi ve kendini degersiz hissetmekten kurtarmasi icin birebirdir. Ancak kisi bunu yaparken hataya duser, onyargili davranir ve etrafindakileri yok sayip kendini illa bir bunalima suruklemek isterse degerini hic bir zaman kesfedemeyecek kendini degersiz hissettigi ile kalacaktir. Gecmis olsunbunalima girmekten baska caresi kalmamistir artik kisinin.
kendisini uzunca yıllar sözlükte unutturacak kadar değerli bir histir. Karac'oğlan çıksa köşeden, adın bilirdim unuttum, çağırmayı çağırmayı diye gönderme bile yapacaktır sözlüğe, muhtemeldir. başlığın açılış tarihinin ismiyle (değersizlik hissi) müsemma oluşu gözleri kamaştırır. ve çoğunlukla değerlilik hissine yeğlenilesidir.
" bakkala gidip gelirken yakalanır insan belki de bu duyguya; bir çiftlik yoğurdu, iki ekmek, bir paket maltepe alırken... " *
acımasız ve en aşağılık hislerdendir. insanın onurunu kırar ve bazı insanları gözümüzde büyütmemize sebep olur.
çocukluktan yaşanmışlıklar vardır hepsinde bilinçaltına habersizce giden mesajlar...
sürekli insanlardaki açığı yakalamak ve oradan yüklenmek, dalga geçmek çabası vardır. sebebi etten püften olsa da alınmalar hoş bazen sebebini anlayamazsınız bile. gereksiz kıskançlıklar ve gereksiz sahiplenmeler de olabilir. değersizlik hissi beter bir şeydir.
Çok değer verdiğiniz birine karşı ondan bu duyguları alıyorsanız sizi hayattan soğutur bu durum.
bazen tek bir kişi bile yeter bu hissi yaşatmaya. sen onca şeyi onda görürken, sen onca anlamı ona yüklerken, sen gelecek adına ne varsa onunla kurgularken o ise çoktan gitmişse senden ve her türlü çabana rağmen sırtı dönük onaylıyorsa seni değersizlik eşiğindesin demektir. bundan sonraki tüm hareketlerin şuursuzcadır.
dünyanın en berbat hislerinden biri.

misal benden nefret et, daha iyi.
türk halkının 12 yıldır hissettiği kendini türk halkından saymayanların hissetmediğidir.
Oldukça garip ve bir o kadar da boktan olan histir. Sevdiğiniz kişi sizi sevmiyorsa, umrunda bile değilseniz, sizinle konuşmak bile istemiyorsa ister istemez bu hisse kapılırsınız. Bir de tüm bunların üstüne yalnızlıktan ölecek seviyeye geldiyseniz sıçtınız demektir.
depresyona kadar götürebilme potansiyeli bulunan his. Kendine her ne kadar sen teksin senden başka yok her insan ayrı değerlidir desen de bazen kurtulamaz, acıklı şarkılar eşliğinde acının tadını çıkarırsın.
Kendimi bildim bileli hep yakınlarında dolandığım his
Hep benimle var olmuş, ben hep birilerinden ayıbım gibi saklamaya çalışmışım gibi geliyor

Ben farklıyım
Sizler başarılı
Zeki
Kendine güvenen
Kişilikli insanlarsınız
Ben aranızdaki uzaylıyım
Sadece gizliyorum gibi.

Gibi gibi.

Giri sıçtım özür dilerim.
Psikiyatrist 150 lira
Şu son aylarda yaşadığim en yoğun duygu.
Allahtan soyadım değerli de oradan bir çoşuyorum yani. Kıh kıh gülen köpek vardı hah o değerliden.
Dünya geçici dersin, o zaman neden uğraşıyorum diye sorgularsın. etrafındakiler de köstek olurlar. zaten birileri günahkar ilan eder insanlığı, birileri iyice yaşanmaz gösterir dünyayı, soğursunuz her şeyden, evden, okuldan, işten. Kolunuz kanadınız düşer. Aksilikler üst üste gelir. zevk almazsınız yaşamaktan. ama hayat devam ediyordur. hadi dersiniz her defasında hadi. biraz daha gayret.
Bir insana verdiğiniz değerin, onun gerçekten değerli olmasıyla ya da bunu hak edip etmemesiyle hiç ilgisi yoktur. Değer vereceğiniz insanı siz seçersiniz ve bunu yaparken çoğu zaman ne durumda olduklarına aldırmazsınız. Bunun adı tam olarak değer yüklemesidir. Yani ona verdiğiniz değerin kaynağı siz olduğunuz için asıl değerli olan karşınızdaki değil sizsinizdir. En azından bir süre öyledir. Ama şunu da göz ardı etmemek gerekir. Birine gereğinden fazla değer verirseniz eğer (artık sürekli kendinizden verdiğiniz için) siz değer kaybetmeye başlarsınız ve onun gözünde verdiğiniz değer ölçüsünde değersizleşirsiniz...

(bkz: üç kuruşluk insana beş kuruşluk değer verirseniz kalan iki kuruşa sizi satar hesabı)

ben demiyorum, ali abi diyor.
(bkz: ali lidar)
Her insanda olan duygu. Aldırmamak gerek.
Aylar sonra sözlüğe tam da bu konuda bişeyler yazmak için girdiren histir. Ben iyi olduğunu zannettigim bazi "degerler"e sahip oldugumu dusunup hem karakterim geregi hem de dusunceli insan olmak icin o degerleri savunurken. Birisinin yoo sen hic de oyle degilsin demesidir.
Bundan da otesi haberlerde o suriyeli cocugun resmini gorup ne boktan dertlere dertleniyorum diyip isteyen oyle saysin dedigim histir.
O cocugun annesini dusunuyorum. Benim kuzucum simdi yanibasimda uyurken oda serin mi sicak mi, klimayi kacta calistirsam karni tokmuydu biberonla biseyler daha versem uyanirmi ki diye surekli onun en iyi durumda olmasini arzu ederken o suriyeli cocugun annesini dusunemiyorum.
O cocukcagiz bugun tum dunyanin dilindeydi. insanlarin perisan hallerine aciyarak ne kadar vicdanli oldugumuza mi inandiriyoruz kendimizi?
Allah bu cocugu ve diger tum cocuklari ve bu cocuklarin analarini babalarini boyle perisan hale getirenleri islah etsin. Tum dunya sizin olsa da yapabileceginiz tek sey bir ogunluk mide toklugu bir gunluk kiyafet.
aslında zaten değersiziz. kimin ne değeri var ki?
ama işte insanız yalan da olsa duymak istiyoruz(m) . ama yok.
belki de kendime değer vermiyorum diyedir. mantıklı da.
insan olmakla çelişkili olan duygu. insan dünyadaki en değerli şeydir. bütün hayvanlar, bitkiler, yer, yıldızlar; hepsi insan için vardır. yaşamaya hakkı olan tek canlı insandır. diğer canlılar insan istediği için yaşar. allah, insanı ciddiye almış, onunla sözleşme yapmış, bunun adına da din demiş. değer diye bir şey varsa o insana aittir. insan değersiz olamaz.
Kimsenin kendinden başka kimsesi yoktur sözü açıklayıcı olsa gerek.
görsel
Değersizliği yazdığı hayvani uzunluktaki mesaja ":)" cevabını alan bilir.
insanlar sana değer vermiyo sanıyosun bilmiyosun ki kendine değer vermeyen sensin.