bugün

kaçış yönünde doğru bir önermedir. çünkü arkadan kalleşce saldırma dışında tek seçenekleri 1 adıma 10 adım tabanları yağlamaktır.
Bekara karı boşamak kolay gelir tabii. Ama 25 yıldır süren adı konmamış bu savaşta kaç insan yitirdik. Milyarlarca dolar havaya uçtu. insanların artık huzur istemesi bu kadar yadırganmamalı. Ülkenin yüzde 15'lik bir bölümü kullanılmaz halde. Ne yapalım peki , birbirimizi öldürmeye devam mı edelim? Kaç kişi daha ölmeli peki akan kanın durması için? Ankara'nın doğusuna adım atmamış insanlar için asalım, keselim demek kolay. Ama kendiniz gittiniz mi oralara durum değişiyor. Korku değil anlatmak istediğim. Sadece karşınızdakinin de insan olduğunu görüyorsunuz. Siz nasıl abiniz, amcanız, dayınız için endişe duyuyorsanız oraya gittiklerinde o insanların da aynı endişeyi taşıyacak sizin ananız, babanız gibi yakınları olduğunu kavrıyorsunuz. Şimdi herkesin sakin olması gerekir. Bir barış sürecine, savaşsız bir sürece gireceksek bırakalım girilsin. Bir zamanlar kürtçe şarkı söylemek, konuşmak yasaktı. Ama gördük ki kürtçe şarkı söylemek ülkeyi bölmüyor. Kürtçe yayın yapan televizyonun bölmediği gibi. Ama bunu anlamak için 25 gencimizin ölmesi mi gerekiyordu. Bir bu kadar da onlardan gitti. Yanlışlar karşılıklı oldu. Şimdi doğru bir şeyler yapılmaya çalışılıyorsa bırakın da yapılsın.
(bkz: okura okuduğunu anlaması için zaman vermek)...

konu ile alakası yok, o neden ile;

(bkmynz:sözlük edebiyatında üç noktacılar)...
devlet her ite köpeğe adım atsa adım adım amerika'ya varır. adam terörist işte, önce bi teslim ol, aman dile.
aslı, '' devlet 1 adım atsa pkk nın 10 adım atacağını bilmek'' olan; bir harf ile sınıra takılmış, başlı başına bir hadise, her babayiğidin bilemeyeceği bir bilme eylemidir...

uzaktan bilinmesi, imkansız gibi gözüken bir bilmedir...

fekat, bilinebilmektedir...

bilme için - http://www.korsanhaber.co..._iin_tutuklanmasnlar_dedi