derme çatma bir aşk yaşıyor olmak

son anında geriye sadece kötü anıların kalacağı, kocaman pişmanlıkların yaşanacağı zamaların nedenidir. düşünsene bir ilişkin var, ne yüzün gülüyor, ne mutlu gibisin ama değilsin gibi, kafana taktığın bir şey var ve bu sürekli beyninin içinde. karşı cinsin bazen gülüyor, seni okşuyor falan umursamıyorsun. o ismini koyamadığın anlar geçtikten sonra yastığa başına koyduğun zaman yine uykular haram oluyor. bir süre sonra düşünmeden uykuya dalmak için sızana kadar içiyorsun. bu sefer sabah vakitlerinde baş ağrısının yanında yarının korkusunu düşünmek. işte burada başlıyor işkence. kış günü soğuk duş almak gibi. hoş duş almayı istememek gibi. aslında tam olarak soğuk kış günü duş almayı istemeyip, zorla o duşu almak gibi. gerçi o duşa girme zorunluluğunuz yok olabilir ama işte tam burada bir ayrım var. mesela siz temiz olabilirsiniz ve ihtiyacınız olmayabilir. diğer taraf ? ilişki patoz olmuş işte. iterek yürüyor. hatta her iki taraf öylesine iyi çift(ki) bu işi birlikte yapıyorlar. peki çözüm ? hadi diyelim bitti gitti....sonrası ? tamam çocuk değiliz. elbette geçmişte hayatımıza insanlar girdi ve çıktı. yine girdi ve yeniden gitti. biz gittik. unuttuk işte. tekrar muhakkak unutulacak. öyle 18-li zamanlara dönülmeyecek. fakat 27 bile olsan sanırım büyüdükçe insanlara karşı daha hassas oluyoruz. anlamadım işte. biz mi benciliz ? ah mı aldık ?

zamanı gelince yıkılıyor o zorla kurduğun derme çatma aşkın demek lazım.Tecrübeyle sahip!

zordur.