depresyona girmeye bile müsaade etmeyen ebeveyn

direk intihara teşvik eden ebeveyndir.

çocuğunu iyi tanıyan ebeveyndir. zira bu çocuk zaten hiç depresyondan çıkmayıp devamlı hap kullandığından; bıkmış usanmış ebeveyndir.

"biz senin iyiliğini düşünüyoruz" bahanesi arkasına gizlenen müdaheleci ebeveynlerdir. halbuki; hayatta her zaman anne baba çocuğunun yanında olamayacak yardım edemeyecek. bunu farketmeyen aile bireyleri odana kapandığın, hıçkıra hıçkıra ağladığın zaman müdahele etme içgüdüsüyle yatıştırmaya çalışır. ancak bilmezler ki; ne kadar çok yardım etmeye çalışırsan o kadar çok dibe vuruyor insan.

bizzat ve şahsen depresyon sebebi olan ebeveynlere göre kat be kat iyi olan ebeveyndir. çocuğunun sıkıldığını anlar, kendini iyi hissetmesi için elinden geleni yapar. şükretmek lazım.

-anne beni rahat birak depresyona girdim beaa rahat bırakın
-tamam..kacta cikarsin..babana da haber ver.
*

depresyonun büyüğüne gebe olan ergenlik döneminin, anne babanın menapoz ve antropoz dönemiyle aynı zamana denk gelmiş olması halinde kaçınılmazdır.

ebeveynlerinle beraberken depresyona girilmez. tam uzaklara dalacak olursun annen önüne soyulmuş portakalı koyar bu bitecek der. kitlenir kalırsın öyle ondan sonra işte.