depresyona giren sözlük yazarları

ruhsal çöküntü içerisine girmiş yazarlardır. ne girdiği entryden ne de verdiği ayardan keyif almaz.

kesinlikle hasanalmazbasanalır. neden mi? sebebi ortada.unknown artist kardeşinin çaylak olması. kahrımdan öleceğim, dayananamam daha fazla bu acıya.

içinde bulunduğum topluluktur. şimdi bazı arkadaşlar "he içinde içinde" diyecekler ama durum öyle değil.
sınav,iş,aşk,kumar* hepsinde kaybedince böyle oluyor bünye haliyle.

yeni nesil sözlük yazarlarıdır... zira bunların zaten depresyonda olanları sözlüğümüzde bol miktarda mevcuttur.

unutulmamalıdır ki bir sözlük yazarı için önemli olan depresyona girmek değil depresyonda kalmaktır.

bizzat katılımcısı olduğum kitledir. aşk, iş vs. derken kaçınılmaz sona ulaşılmıştır.

çaylaklığa düşürülmüş yazardır. yazmak istediği bir sürü şey varken hepsi *ötünde patlamıştır. arkasından acaba depresyona sokan moderasyon mudur? sorusu gelen durumdur.

karsilik beklemeden rahatlama saglayan bir isyan cumlesidir. Ayni seyi gidip bir sokak duvarina yazsaniz da ayni etkiyi gosterir.

(bkz: retorik)

azına sıçyım sözlük diye devam eder.

azına zıçyım sözlük keşkem sevgilim olsaydı da terketseydi bir bahanem olurdu ühühhüü . gibi türevler ile de devam ettirebiliriz.

(bkz: göksel)
(bkz: depresyondayım)
''hangisi
unutuldun mu?
aldatıldın mı?
sevgilinden mi ayrıldın?
çok mu yalnızsın?''
şeklinde soru sorulması gereken bir yazar cümlesi. *

bu duygu durumu bozukluğunu entrylerimle sana da bulaştırabilirim.

sözlük dile gelir;

ver elini ordan çıkalım birlikte
girelim beğenilen entrylere
dayanamam üzülmene darlanmana
gel bu yana bazı bazı.

ruhi bunalımını sözlüğe taşımak ve konu başlığı haline getirmek isteyen insan figürünün bir sözüdür. hazır demişken madem ben de içimi açayım sana sözlük, ben neden bela mıknatısıyım diye soruyorum her gece kendime ve cevabı bulamıyorum. neden düzgün insanlarla tanışamıyorum, neden mutlu olamıyorum.
hayatım boyunca iyi bir insan olmaya çalıştım. ne yalan söyledim ne dedikodu yaptım, hep dobralığımdan, dürüstlüğümden kaybettim insanları. hiçbir zaman eleştirilmeyi kabul edemediler benim aksime, ama bana karşı eleştirileri kırıcı dahi olsa hep dinledim ve doğruysa da kabul ettim. kabul ettiğim içinse hep başıma kaktılar. Bir kavga çıktığında alttan alan ben olayım dedim, suçlu olduğumdan susuyorum sandılar. birilerini düşecekleri pis durumdan kurtulmak için hayatı ile ilgili mutlu sonuçlanacağını düşündüğü bir duruma hayır oyumu verdim diye onu kıskanıyor oldum. Sonra değiştim ben sözlük, çok değiştim. bir değil binlerce karakter var içimde. her gördüğüm insana farklı bir rol oynuyorum şimdi. bazen kendime bile şaşırıyorum. onlar itti beni bu denize. onlar istedi bunu. onlar beni tanımak istemedi, şimdi ben de herkesi reddediyorum. hayatımdan çoğu kişiyi sildim attım, kimseyi de arkadaşlığa değer görmüyorum. Beni nasıl yok edebildiniz ona da inanamıyorum. Bazen bu güçsüzlük mü neden değiştim ki de diyorum. dilin olsa da bir şeyler desen sözlük. Bu odada senden başkası yok. hayatımın bu noktaya gelebileceğini düşünmemiştim. insanların sevebileceğine inanmıştım, onları en azından tanrı yarattığı için değer verilebilir görmüştüm. hepsi bir avuç sefil. hepsinin tedaviye ihtiyacı var. en azından ben kendimi olduğum gibi kabul edebiliyorum, onlar kendilerini reddeden insanlar. yazık, insanın kendini tanıması önemli. farkındaysan aşktan bahsetmedim sözlük. o dosya çoktan kapandı.hele ki son travmadan sonra. depresyondayım sözlük ama hala ölmeyi düşünmüyorum, sadece param oldukça yurt dışında dolaşma, gezme, eğlenme planı yaptım. tek derdim bu. beni dinlediğin için teşekkürler sözlükçüğüm. umarım bir daha ağlaşmayız.

An itibariyle girdim, hadi hayırlı olsun.

Nerde benim topuz tokam?