bugün

valla ben aynen vay be demek ölüyoruz ha dedim. bir an hayatı sorguladım ve ne kadar hedeflerime ulaşamadan öleceğimi düşündüm.

ilginç di.
üzerime neler çökecek, bir şeyin altında kalacak mıyım?

3 ciddi deprem tecrübem oldu.
Hiç ciddi bir deprem yaşamadım. Istanbul depreminde de başka yerdeydim. Umarım kimse yaşamaz.
Yan komşunun kızının dışarı çıkması.
birkaç sene önce yaşanan istanbul depremine ben de şahit oldum. yemek yiyordum, hatta kahvaltı diyelim geç kalkarım da genelde. kızarmış ekmeğe tam balı sürerken yaşandı deprem. neler olduğunu anlayana kadar kapıya koştum ve sonra deprem olduğunu farkettim, ardından türklük vazifemi yerine getirip lambaya baktım sallanıyor mu diye. koyun can derdinde kasap merak derdinde.
O ilk okul sıralarında öğrendiğimiz masanın altına gir, kiriş dibine çök v.s. Gibi şeyler tamamen gidiyor insanın aklından, Kardeşimi kucaklayıp aşşağıya koştum, çok kötüydü gerçekten berbattı eğer 30 saniye daha sürse muhtemelen şuan hayatta olmazdım, kesinlikle muhafazakar ya da islamcı bir yorum olarak algılamayın ama o an bu kadar günahı niye işledim ki gibi mahşer derdine düşüyorsunuz, sokaktan çığlıklar itişmeler allahım berbattı...
Deprem anını bilmem de benim aklıma dün gecenin perşembeyi cumaya bağlayan gece olduğu geldi.
Dun o kadar garipti ki sinirlerim bozuldu gulmeye basladim ona mi kosayim kediyi mi tutayim ranked maca mi bakayim derken... ama normalde dusundugum daha fazla surmemesi. Suresi uzayinca korkmaya basliyorum.
genel olarak ölüm korkusu ağır bastığı için birşey düşünmeye çok da fırsatın olmaz o anda. zaten anlık bir olay olduğu için sonunda ya ölmüş olursun ya da kurtulmuş. kurtulduysan da normal hayat seyrine devam edersin. kimse kimseyi kandırmasın.