bugün

tras olmanin esas seklidir. su üstü acilan, jileti icine konduktan sonra kapatilan tras bicaklarindan almistim ben 1,5 yil önce-sirf meraktan o da. sonra, ilk evvela gercek jilet bulamadim icine koyacak. sonra onu da buldum, ilk tras oldugumda suratimi belki en az 40 yerinden kestim. bunun birkac sebebi vardi. bunlarin ilki bize yillardir "tras bicagi" diye satilan seylerin aslinda "uyutmaca" olmasi, icinde -herhalde ucuza geldiginden olacak- gercek bir celikten yapilmis jilet özelligini gösteren metal alasimin yok denecek az olmasina alismis olan benim "yumusak" suratimin gercek jiletle temas ettigi ilk anda ne yapacagini bilememesiydi. o his var ya...onu en iyi dedelerimiz bilir.

gercek bir celikten jiletin kullanildigi bir aletle tras olmak kadar güzel bir his yoktur. surat ve el- el de önemli- alisana kadar dograrsiniz suratinizi, ama sonrasinda suratta gercekten cok keskin birseyle o sakallari kesmenin verdigi his, cok güzeldir. bir kere gercek jiletle tras olurken aleti suratiniza hic bastirmazsiniz,o vaziyette en "baba" ünlü cult tras bicaklari hicbir sey kesmiyeceklerdir -zaten gercek jiletle ilk tras oldugunuzda suratinizi savas alanina cevirmenizin sebebi de iste bu "bastirma"aliskanligidir. Insan celik jileti suratina bastirdigi anda jilet derhal derinin icine daliyor.

benim rahmetli dedem tras olmayi cok severmis. onun neden tras olmayi sevdigini anlamaya basladim galiba.