bugün

postmodern dünyanın sıçtığı insanın sorusu.

her şey olacağına varır. otur hele! çay ver usta.

şimdi, death metal müzik iskandinav ülkelerinin türküsü diyorlar ya; bizim türkülerimizi genelde bir yaşın üstündekiler dinler, malum. yaşca biraz olgun diyelim. gençler fazla dinlemez. acaba death metal müziği de iskandinav ülkelerinde yaşlı amcalar mı dinliyor? ahahaha! çünkü bir arkadaş isveçte death metali gençlerin fazla dinlemediğini söylemişti. bu da tezimi güçlendiriyor. bizim köy kahvelerinde genelde amcalarımız, dedelerimiz türkü açarlar. onun eşliğinde bir demli çay...

aklınıza şöyle bir sahne getirin: norveç de yolunuz bir köye düşüyor. uzaktan dedeler, her an yol göstermeye meyilli. ahah dünyanın her yerinde dedeler aynı. evet aynı! böyle şirin, çaylarını yudumlayan insanlar... yaklaşıyorsunuz, ve o da ne! death metal müzik çalıyor bu köy kahvesinde. komik olmaz mı? ya da o da onun kültürü deyip normalleştirelim mi? aahaha! içlerinde satanist bile vardır mazallah! hem de köy kahvesinde...
iskandinav türküsü için (bkz: melodik death metal)
death metal zaten anlam itibarıyla ölüm metalidir, yaşlı amcalar dinleyip ne yapacak, genç yaşta ölüp gitsinler mi filinta gibi adamlar.