bugün

şu an ki yaşamından daha güzel yarınlar olacagı beklentisi içinde olmaktır.
aslında tamda benim yapıyor oldugum şey hala 12 yıl önceki yaşamımıma kavuşmak ümidi ile borçlarımı bitirmeyi,birşeylerin yoluna girmesini ümit ediyorum.sadece mevcut konumumu koruyarak sadece zamanı eziyor...yok ediyorum...aferim bana...
insan hayatının bir döneminde birşeylerini kaybedince daha bi çok hissedilen duygu hele ki şu an elinden bir şey gelmiyorsa.
her şeyin güzel olacağı bir sabaha uyanmak..

bu sabah gözlerimi açtığım zaman ilk defa saate bakmadım. yataktan fırlayıp kendimi balkona attım. denizi seyrettim uzunca bi süre. içimden iki kere tekrarladım; yarın güzel olacak. yarın daha güzel olucak. geri dönüp yatağıma uzanmadım. saate de bakmadım. güneş yeni doğuyordu farkındaydım erken bir saat olduğunun. bir türk kahvesi yaptım. bir de sigara yaktım. anlamsız bir huzur vardı içimde. yarın güzel olacaktı, hissediyordum.
huzur ile gözlerimi kapatıp tanrıya teşekkür ettim. iyi ki bu dünyaya gönderildim..
bu günlerin yarınları var, gidiyorum ben, sen hoşça kal. yarınlar da dünün bu günleri neyin kafasını yaşıyoruz.
bu önerme aslında nereden gelip nereye gittigimizi düşününce,aman ha aklınıza dini zırvalıklar gelmesin;rabbimin bizleri kendimizi geliştirip tekrar onun ışıgına kavuşacagımız güne degin görmememiz ve kendimizi egitmemiz için bizler için tasarladıgı şu dünyada aslında hergün bir mucizedir.başlıgı açan yazarın ironisine bakarmısınız...:)
beyin fırtınası...