bugün

Özentiliğin dibine vurmuşluktur. Daha havalı olmaktadır anadil dışında konuşan insanlar. Yediğin yiyeceğin şey alt tarafı iki ekmek arasında köfte, patates, marul, ketçap mayonezdir ama iki cümleye yayılır. Zannedersin dünyayı yiyeceksin. Sonuçta sen kuş kadar hamburgerle doymaz biri birbiri tane daha istersin, fest fut zinciri köşeyi döner. Döner ye döner. Daha bizdendir en azından.
özentiliğin daniskasıdır. insanlar neden kendilerini böyle kasarlar hiç anlamam. bursa'dan istanbul'a kız arkadaşımı görmeye gittiğimde yaşadığım ufak bi örnek. yazdıklarım kendini övmek olarak yada reklam amaçlı anlaşılmazsa sevinirim en uyuz olduğum şey mal gibi kendi reklamını entrylerinde yapmaya çalışan yazarlardır. neyse bağdat caddesinde bi mekan...
yemek yiyoruz sohbet muhabbet derken, garsona kardeşim bakarmısın dedim garson hariç bütün mekan dönüp bana baktı.
kız arkadaşıma sordum.
- ne ayak bu insanlar?
+ hayatım buradaki insanlar çağırırken bakarmısınız yada pardon garson bey falan diyolar.
- ya yerim o insanları. birader bakarmısın?
+ işte seni bu yüzden çok seviyorum. (hatun apaçi değil yanlış olmasın oxford mezunu işinde gücünde saygın biri)

uzun lafın kısası kasmayın gençler be çok itici çok emanet tavırlar içine giriyosunuz.