Sevgili arkadaşım, biliyorsun seni erkek kardeşimmişsin gibi çok severdim, sen de beni kız kardeşinmiş gibi çok severdin. Hep birlikte inanılmaz eğlenceli zamanlar geçirdik. E tabi bir o kadar birbirimizin derdine çare olmaya da çalıştık elimizden geldiğince. Özellikle
en son hep birlikte gittiğimiz kampta ben ağlarken beni teselli ettiğin o günü hiç unutmam.
"Üzülme, hayatta olmak hiç birimizin tercihi değildi ama madem hayattayız; yaşamak,devam etmek zorundayız. Ne zaman bunalsan, dertleşmek istesen bir telefon kadar uzağımdayım, biz seni çok seviyoruz. Sen çok güçlü bir kızsın." demiştin.
Hayat işte, tatsız şeyler söylendi, tatsız şeyler yaşandı. Bu yüzden son zamanlarda sana fazlasıyla kızgındım, iletişimi de kesmiştim.
Ama hep içimden diyordum ki bu yıl doğum günü gelsin bir yazayım bu sefer, halini hatrını sorayım.
Olmadı...
Benim her şeye rağmen hayatta hiç keşke'm yoktu biliyor musun şu zamana kadar. Her şeye yaşanması gerekiyordu, şartlar bunu gerektiriyordu, bu da bir tecrübe mantığıyla bakardım.
Ama artık hayatta çok büyük bir keşke'm var. Keşke daha önce arayıp sorsaydım bir kere bile 'nasılsın' diye. 'Ölüm var.' gerçeğini unutmuşum, ne yazık.
Seni hep o eğlenceli anılarımızla hatırlayacağım kardeşim.
Bizi evinde misafir ettiğinde sen evde yokken banyodaki aynanı kırışımızı mesela asla unutamam, elimizi bile sürmeden evini başına yıktık neredeyse diye aylarca gülmüştük.(ama bak yine söylüyorum vallahi billahi biz yapmadık. biz salonda uslu uslu oturmuş dizi izliyorduk,kendi kendine yere düşüp kırıldı.)
Dün doğum günündü, sakın unuttum sanma. Sadece fazlasıyla yoğun bir gündü, fırsatım olmadı yazıya dökmeye. Şimdi soruyorum, gittiğin yerde iyi misin kardeşim?
Umarım çok güzel bir yerde çok mutlusundur ve bizi görüp salaklar üzülmeyin, birlikte çooook eğlendik, beni onlarla hatırlayın diyip bizimle dalga geçiyorsundur.
Seni asla ve asla unutmayacağımızı bil.
Mekanın cennet olsun.
en son hep birlikte gittiğimiz kampta ben ağlarken beni teselli ettiğin o günü hiç unutmam.
"Üzülme, hayatta olmak hiç birimizin tercihi değildi ama madem hayattayız; yaşamak,devam etmek zorundayız. Ne zaman bunalsan, dertleşmek istesen bir telefon kadar uzağımdayım, biz seni çok seviyoruz. Sen çok güçlü bir kızsın." demiştin.
Hayat işte, tatsız şeyler söylendi, tatsız şeyler yaşandı. Bu yüzden son zamanlarda sana fazlasıyla kızgındım, iletişimi de kesmiştim.
Ama hep içimden diyordum ki bu yıl doğum günü gelsin bir yazayım bu sefer, halini hatrını sorayım.
Olmadı...
Benim her şeye rağmen hayatta hiç keşke'm yoktu biliyor musun şu zamana kadar. Her şeye yaşanması gerekiyordu, şartlar bunu gerektiriyordu, bu da bir tecrübe mantığıyla bakardım.
Ama artık hayatta çok büyük bir keşke'm var. Keşke daha önce arayıp sorsaydım bir kere bile 'nasılsın' diye. 'Ölüm var.' gerçeğini unutmuşum, ne yazık.
Seni hep o eğlenceli anılarımızla hatırlayacağım kardeşim.
Bizi evinde misafir ettiğinde sen evde yokken banyodaki aynanı kırışımızı mesela asla unutamam, elimizi bile sürmeden evini başına yıktık neredeyse diye aylarca gülmüştük.(ama bak yine söylüyorum vallahi billahi biz yapmadık. biz salonda uslu uslu oturmuş dizi izliyorduk,kendi kendine yere düşüp kırıldı.)
Dün doğum günündü, sakın unuttum sanma. Sadece fazlasıyla yoğun bir gündü, fırsatım olmadı yazıya dökmeye. Şimdi soruyorum, gittiğin yerde iyi misin kardeşim?
Umarım çok güzel bir yerde çok mutlusundur ve bizi görüp salaklar üzülmeyin, birlikte çooook eğlendik, beni onlarla hatırlayın diyip bizimle dalga geçiyorsundur.
Seni asla ve asla unutmayacağımızı bil.
Mekanın cennet olsun.
