dünya sevgilinin yüzündeydi

Dünya sevgilinin yüzündeydi –
ama birden boşanıverdi:
kavranmaz artık, dünya dışarda şimdi.

Neden içmedim, o zaman, elimle kaldırdığımda
sevgilinin dalgın yüzünden
dünyayı – öyle yakınken, kokusunu tattım da?

içtim, ah, içtim de kanmadım bir türlü.
Yalnız, öyle dolu, dopduluydum ki
dünya ile ben – taştım içerken.

Rainer Maria Rilke

okuduğum en efsanevi sözlere sahip şiirlerden bir tanesidir.

Ölüm iki dudağının arasında.. bi laf eder kurşun bu kadar acı veremez.. yaşatarak öldürür. En kötüsüde budur.