cumlelerin uzadikca boka sarmasi

yazma konusunda çok yetenekli olmayan yazarların bir yandan aklından geçen güzel düşünceleri satırlara dökme hevesiyle sözcükleri sıralarken nokta koyup o güzelim cümleyi sonlandıramamaları ve bir yandan da bunu yaparken virgül kullanmayı da akıl edememeleri sonucu duraksız okunması gereken ve bu özelliğiyle okuyucuyu da tanımı okumaktan soğutan upuzun cümleler oluşması ve hatta başlandığı yerden çok farklı yerlerde biten,hiç bir şey anlatamayan saçmalamaktan öteye gidemeyen cümleler oluşmasıdır.*

(bkz: biri beni mi anlatiyor)*

(bkz: yüklem sen çok uzak kaldın evladım olmadı böyle)

almancada dilin yapısı yüklemi çoğunlukla sona atmayı amaçladığından genelde boka sarar bu dil.. bazen de türkçede çok fazla ara cümle kullanılır tanımlamalar tam olsun diye o zaman da boka sarar bazen de fiyakalı olmak adına yapılır boka sarıldığı fark edilince de bi güzel nokta koyulur bokluk telafi edilir.