bugün

oldukça riskli ve rahatsız edici; bir o kadar da gerekli bir şeydir.

yolunu yordamını bilmeyen kesinlikle yapmamalıdır. ama çocuk tamamen başı boş da bırakılmamalıdır. ona yüzeysel bir bilgi verilmeli, yani sadece yönlendirilmeli. sonrası ise çocuğun merakına bırakılmalı.

o bu merakını giderirken ebeveynler de onu minimum gizlilikte, maksimum derecede kontrol etmelidir. ama açık ve keskin cümlelerle, yöntemlerle ve sözlerle cinsellik eğitimi vermek en kötü ihtimalle travmatik olabilir. ya da ailesi tarafından bilgilendirilen çocuk bundan cesaret alıp olmadık işlere kalkışabilir. *
türk milleti olarak zaten cocuklarımızın biz vermesek de cevreden kaptıgı faydalı egitimdir.

(bkz: bak oglum seversen sklirsin skersen sevilrsin)

en kral cinsel egitim bizde avrupaaa. sen daha big bang yap. peeehhhh...
kozadan çıkmaya çalışan kelebeği yardımla çıkarmak gibidir ki ikisinin de sonu hüsrandır.
teori tamam da pratikte bu bilgileri vermek imkansıza yakın ir değerdir. zamanında yapmışlar mı yapmışlar

(bkz: eğreti gelin)
(bkz: çocuğu cinsel eğitim uygulama laboratuvarına götürmek)
(bkz: leylekle fetişizm yaratır cocuga) ve babada leylekten eksik neyimvar hatta fazlam bile var diye kara kara düsünür muhakkak