bugün

yeni nesilin bilmediği nostalji sayılabilecek taktik.
500 binlik cipslerde boş yoktu, 250 bin olan çük boy cipslerde boş çıkabiliyordu.

sıka sıka folloş edilirdi onların paketleri.
şerefsizliktir. dürüst biri olduğumdan bunu yapmaktan her zaman çekinmişimdir. bakkal içeride olsa görmese bile yapamazdım çoğu zaman. bir kaç defa yapmışımdır en fazla bunu.
bunun bir üst versiyonu bedava dondurma çubuğunu kazıyarak anlamaktır ki daha güvenli ve dikkat çekmez.
Sol frame'de birden görünce duygulandırmıştır.
Kapitalist sistemin bug'unu bulmaktir.
Bakkal amcadan dayak yeme sebepleri .
Ben kreşe giderken (^^) cipsleri mıncıklamaya izin veren bir bakkal amca vardı. işte o bakkal amcanın izin verdiği anılara yol açan eylemdir. Selam mıncıklamaya izin veren amca.
çocukluğumuza geri dönmektir.
Bir başka benzer durum da şudur. Dondurma çubuğunun dondurmaya değdiği o son noktadaki panda kabartmasını ambalajın üstünde elleyerek anlamaya çalışmak.
pokemon tasosunu biriktiren amma yazar varmış sözlükte. *
bizim tasolar da looney tunes karakterleri vardı. karakterlerin elektirik, su falan fışkırtmak gibi özellikleri yoktu ama her biri alanında reisti. mesela bir yosemite sam reis vardı pokemonların alayının üzerine salsak hepsinin midesine bir delik açardı, o derece.
neyse biz sıkmıyorduk, sallıyor ve dinlerdik. eğer içinden cipslerinkinden farklı ağırlıkta bir ses çıkarsa aha taso !
mega çıkarsa o gün king geçer.
kapağına lazer tutunca colanın bedavası varsa oda gözüküyormuş diyorlardı.
Sanki içinden reşat altını çıkacakmış gibi paketlerde geniş çaplı arama yapma olayının adıdır. 90'ların sonu, 2000'lerin başında çocuk olmuş her insanın en büyük anısıdır. O günlere geri dönsek...
bunu yapmamıza izin verdiği için mahalle bakkalını kral yapmamıza sebep olan çocukluk anısıdır.
cipsleri mıncıklamakdan bakkaldan yeter be oğlum kırdınız alıyorsanız alın dedirten olay. Ama tabi ben yolumu bulmuştum arkadaşımgilin bakkaldan alıyordum sağolsun o bana istediğimi yaptırırdı. Bizim kuşak zaten hayatında tüketeceği maksimum cipsin yarısını o zamanlar tüketmiştir. Ama ne yalan söyleyim o zamanlara geri dönmek istedim...
paketlerin içi hava dolu olduğunda anlamak zordur.
daima bakkal amcanın tasolu cipsleri arka sıraya sakladığı , bu sayede daha çok cips sattığı düşüncesi uyandırıp , tüm çocukluğumu arkada kalan tozlu cipslerle geçirmeme neden olmuş paranoyatik evredir. tozdan çatlamış eller demektir , çaktırmadan paket mıncıklamak demektir.
küçükken beceremediğim iştir.
Ne kadar üzülürdüm.Vallaha lan.
hemen herkesde olduğu gibi bende de taso aşkı vardı. malesef maddi durumumuz kötüydü. ayda 1 tane küçük cips alabilirdim. ondan da genelde taso çıkmazdı. 10-15 tane tasom vardı. birçoğu arkadaşlarımın bana hediye ettiği eskimiş tasolardı. hemen hepsi bembeyaz yada çatlaktı. bende poşet poşet, gıcır gıcır taso istiyorudum çocukluğumda. cips paketinden çıkan yağlı ama yepyeni tasoyu ağzımda emerek ayna gibi yapmak istiyordum. ama param yoktu.

birde boş yok kampanyalı cipslerden alıp cipsini yere döken ve tasosunu alıp yoluna devam eden onlarca çocuk görüyordum. bana adiliğin ne demek olduğunu öğretmişti bu p*çler.. tüm bunların yanında ben ayda 1 tane alabildiğim küçük cipsin ambalajını hiç sıkmadım.. tasom çıkmasa bile cipsini keyifle yedim.

düzen: imla
(bkz: çocukluk anıları)
pakedi açtıktan sonra tasoyu alıp, cips yemekten gına gelmiş bünye tarafından cipsin çöpe atılmasına kadar gider bu durum.
(bkz: heygidigünlerhey)
diğer çocuklara yapılan büyük adiliktir ben olsam yaparım o derece yani .
bakkal amcanın mıncırmak yok dediği ve tıpış tıpış 1 tane aldığımız cips olayı.
cipsleri sıkarken patlatıp, market sahibi görmeden havası sönmüş paketi yerine bırakıp tüymekle sonuçlanabilecek eylem.