cile bulbulum cile de allah diye bagirmak

çile bülbülüm çile şarkısı fasıl ortamlarının vazgeçilmezlerindendir. lakin işin içinde garip bir durum vardır. insanlar rakı kadehlerini havaya kaldırır ya da sesini en yüksek çıkaracak halde hazırlanır. sonrasında şarkıyı söyleyen başlar;

çileeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahhhhhhhhh ahhhhhhhhhhhhhhhhhhhhh çile bülbülüm

bunu söyledikten sonra mekanda duran herkes kopar ve hep bir ağızdan allah derler.

gerçekten garip bir durum olsa da, fasıl mekanlarında mutlaka bir kez söylenir.

(bkz: türklere özgü davranışlar)

(bkz: deşarj)

bulent ersoy'u hatirlatan eylem. yeri gogu inletiyor "allah" kisminda, ma$allahi var.

içerken özellikle de kafan bir dünya olduğunda fonda çile bülbülüm şarkısını duyduğunda yeri geldiğinde büyük bir içtenlikle, içindeki tüm olumsuz olayları atabilmeni sağlayacak eylemdir..

duman'ın konserlerinde bu parçanın allah kısmını söylemediği görülür. küçük bir ayrıntı belki ama..

Bülent hanımın * tam 0:43'de "çileeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee *" ve tam 0:57'de bitirmesiyle beni dumurlara uğratmıştır. Ayrıca parçanın sonunda "Allah!" demesiyle yarılmama sebebiyet vermiştir. Bunu bir gencin klip çekmesi olayı daha da yarmıştır. *
http://www.youtube.com/watch?v=wL2XNWy11XE&NR=1

çile bülbülüm çile sözlerinden de anlaşılabileceği gibi efkarlı, duygulu, içten ve gayet yavaş söylenmesi gereken bir şarkıdır. ne varki pop kültürünün etkisinde kalan müziğimiz bu şarkıyıda hoplayıp zıplayarak söylenir hale getirmiş, eser sahibi üstad saadettin kaynak ın kemiklerinin sızlamasına vesile olmuştur.

(bkz: belirtmeden geçemedim sözlük)

başlığın sol frame'e gelmesi, sözlük olarak bugün kafayı bülent ersoy'la bozduğumuzun resmidir. çünkü sondaki o "allah" tınısını en yürekten kendisi böğürür.

bir tür deşarj olma, kendinde geçme halidir.
bağırmadan önce sarımsak, soğan ve benzeri gıdalar tüketildiyse etraftakilerin vay halinedir, yazıktır, yanlıştır, yapılmamalıdır.

duman konserinde yapabileceğiniz eylemdir.

duman konserlerinde allah kısmının coşkulu kalabalığa söyletildiği görülür.küçük bi ayrıntı belki ama..

aslan, horoz ve karganin en iyi yaptigi istir.
(bkz: allah diye inleyen karga)
(bkz: allah diyen horoz)
(bkz: allah diyerek kukreyen aslan)

süper gevşetici, güldürücü, komik bir olaydır çileeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee diye bağırmak. arkadaşlarla kronometreyi ayarlayıp yarışmak daha da eylenceli oluyor. şiddetle tavsiye edilir. çıkan seslere karnınız yırtılana kadar gülüyorsunuz. diyaframı güçlü olan kazanıyor.

(bkz: allah allah)

artık gelenekselleşmiş hadisedir. ileride "xx. geleneksel çile bülbülüm çile şarkısını söyleme" geceleri olabilir. 20 ayrı sanatçıdan çile bülbülüm çile yorumuyla insanların 20 ayrı sanatçınının komutuyla 20 kere allah diye feryat etmesi durumu ortaya çıkabilir.

allahla olan ilişkinin en laubalileştiği andır. ateisti,dincisi, lazı, kürdü elde olmadan bağırır allah diye... garip bir ritüeldir, bir nevi boşalma.

uzadıkça uzayan "çileeee" kısmında vücutta biriken duyguların dışa vurumudur. kimisi için tepki, kimisinin aldığı gaz. bir şekilde o haykırışla dışarı çıkar.

fasılların olmazsa olmazıdır. klişedir bilmem nedir bilemem ama insanı acaip rahatlatır, huzur dolar içine. bütün hayatın yükü üzerindeyken özgürce bağırırsın "allah!" diye ve seninle aynı duyguları taşıyan onlarca insanla beraber olduğunu bilerek yalnız olmadığını hissedersin. işte bunun değeri pahabiçilemez.