cengiz kurtoğlu sevenler derneği

Duvardaki resminle avunur gönlüm...

Daha dün yanımdaydın şimdi nerdesin
Ne çabuk unutuldu nerde o sözün
Belli ki dönülmeyen uzak yerdesin.

Kızını verdiği gece, kızının duvardaki resmine bakıp ağlayarak yazdığı şarkısıdır en sevdiğim şarkısı olan duvardaki resim.
Paslı çivi, yorgun yıllarım ve daha nicesini de severim tabi...
Sadece şarklılarını değil, kişiliğine ve duruşuna da hayranım.

Böyle bir dernek var ise üye olurum, saygı duyduğum ve derinen benimsediğim birisi kendileri.

Geri dönemez misin bana, söylee meleğim yaralarımı saran beyaz meleğim..

Şarkının tam bu kısmına geldiğinde, size bi ufak rakı açtırması olası olan arabesk sanatçısıdır.

Resminizi öptüm de yattım gençler.

Yalancı bahar ile hain geceler'i severim.

aşk acılarının şarkıcısıdır ya hani, benim için öyle değil.

Başlığı görünce aklıma geldi: yıl 2002 falan, en büyük abim lise dönemlerinde dinlerdi. abimle aramızda nereden baksanız 14 yaş fark var, o 19'lu yaşlarında liseyi bitirmek üzere, belki de bitirdi ben ise okula başlamamışım 5-6 yaşında falanım o dönemler, hatırlıyorum az buçuk. ben de o zamanlardan hastası olmuşum tabi ama küçüğüm aşk acısından falan anlamam, abimden alışmışım cengiz'e, onun sevdiğini ben de severim. bu arada o dönemler çocukluk fotoğrafım da bile var: üstümde pijamalarım, yatağın üstüne çıkmışım gülümsüyorum, arkamdaki duvar abimin fotoğraflarıyla dolu ve rahmetli dayımın fotoğrafı yan tarafında abimin madalyaları, üstünde ise cengiz kurtoğlu yazısı, abim yapıştırmış galiba. tabi büyüdük, yıllar yılı dinlemeye devam ettik, bazen beraber Bazen ise ayrı ayrı, ben hala dinlemeye devam ediyorum ama abim hain bir pusu yüzünden 34. yaşını göremedi bu dünyada, ben ise onun o zamanlardaki hatırladığım yaşını biraz geçtim. bir saati geçti aynı şarkıyı döngüye aldım çocukluğum hatırası olan mutluluk ve garip bir özlemle beraber bu yazıyı yazmaya çalışıyorum.
şu hayatta çok sevdiğin insanlarla dinlediğin ve onlarla özdeşleşen şarkıları tek başına dinlemek zorunda kalmak zor, sevdiğin insanı kaybetmek ise daha da zor.

velhasıl çocukluğumun ve kaybettiğimin anısıdır cengiz kurtoğlu, böyle bir dernek varsa beni de üye yazmayı unutmayın.

https://youtu.be/4NWI4MJtq-g
görsel

Ablamın lise yıllarında evde son ses dinlediği büyük üstad. Küçük yaşlarda beni kedere boğmuş hayatın acı tarafını erken öğrenmeme sebep olmuştur.