cenazede kahkahalarla gülmek

sinirden dir. üstelik, kımıldarsa ölecek kadar hasta biri cenazeye katılınca ister istemez sinirleri de bozulur her yeri bozulur. annesinin öldüüne sevinecek değil ya???

(bkz: giggle loop)

(bkz: sikmeseler bari)

gidilen cenaze yakınlarının değilse doğrudan veya dolaylı olarak olabilecek iştir.

eğer kişinin annesi ölmüşse, üç yıldır onu doğru düzgün dahi görmemişse, hasta yatağında bile ziyaret edememiş, annesi ölüme adım adım yaklaşırken bir evlat olarak helallik bile alamamışsa; annesinin cenaze törenini, annesinin toprağa verilişini gördüğünde olması gereken son şeydir.

bundan daha da kötüsü etrafındakilerin de o kahkahaya ortak olmasıdır. değil benim annemin cenazesinde, ikinci dereceden bir yakınımın cenazesinde bile bir kişiyi kahkahalarla gülerken görmem tepemin tasının atması için yeterli olacaktır.

ölümün kelimesi bile insana çok soğuk gelirken, allah herkesin evinden ırak etsin denirken, bir matem yerinde bir ölünün yanında gülmek bana hiç sıcak, kulağa hiç hoş gelmiyor.

elde olmayan bir durumdur bence.

ilginçtir. özellikle de ölen anneniz olunca.

görsel

cenazede ölen kişiyi pek iplememek ya da ölümünden duyduğu memnuniyeti beden diliyle ifade etmek.

düşüncelerin '' sırasında oturmayan, öğretmen arkasını dönünce harekete geçen haylaz öğrenci'' halini alması durumudur.

akıla çok farklı şeyler gelebilir.

- acaba pamuk düştü mü?
- kefene cep yapıp eller cepte saygısız bir tavır takınsak nasıl olur?
- pazara kadar değil mezera kadar.. gelirim senle..... gibi.