bugün

bu işte de şeytanın parmağının olup olmadığını düşündüren eylem.
cehennemi dört duvar arası hapisane gibi kabul edince mantıklı gözükebilecek eylem. ama insan varlığının, iradesinin yanlış kararlarından ötürü kaybettiği "kainat ile uyum"unu yeniden kazanma süreci olarak kabul edince o isyan işi yatar dostum, o iş yatar...
hayatın sillesi.
gerçekle yüzleşip ebesininkini görmek, gerçeği gördükten sonra savunacak birşeyin kalmaması.
(bkz: tanrı insanlara irade vermistir geyigi)

ve gunahkarlar cehennemdeler. gunahlarında alev alev yanmak icin varlar. pek ala, insan, cehennemde yanarken hala irade sahibi mi olacak? olmak zorunda. cünkü kendisine verilen cezayı anlaması icin iradeye ihtiyacı var; yanmaksa eger, yanarken gunahlarının bedelini odemek için.

peki öleyse, insanı cehennemde isyan cıkarmaktan ne uzak tutabilir. hala iradesi var. ve isyan etmeyi tercih ediyor.

yoksa, cehennem insanın iradesinin alınması mı? boylece, cehennem sonsuzluk olur. ama irade alınırsa, insan insan olmaz, cehennemin anlamı kalmaz.

cehennemde bir isyan yakın gözüküyor.
cehennemdeki insanların başkaldırısıdır.

her ne kadar dindar bir insan mantıklı görünmese de, kendi yarattıgı varlıkla iddiaya giren bir tanrı, bir isyanı seyretmekten zevk alabilir.

''ben bilinmek isteyen gizli bir hazineyim ve siz benim yarattıklarımsınız. bir yere kayboldugunuz yok.''