canına tak etmesi

Evet artık canıma tak etmiş durumdayım, şu okulu bir bitireyim bir daha okuma heveslisi olmayacağım. Üniversite hayatı bu değil, böyle olmamalıydı. Keyif almam gereken anlar olması lazımdı fakat zamanımın çoğunu çekingen bir şekilde yalnız geçiriyorum. Ve benim moralim sıfffır sıffır sıfır!
Bu devran ne zaman dönecek ulen?

Bir önceki entryden saatler sonra arkadaş edinmiş olmam ve motorsikletle eve bırakılmış olmamı kime borçluyum? Kimin duasını aldım acaba tenk yu veri maç. Artık arkadaş sayım iki (2) oldu. Gerçi biri okula gelmiyor, olsun.