cansiz esyalarla kavga eden problemli insanlar

bir arıza insan tipini betimleyen söz öbeğidir.

mesela adam ayağına terlik giymez, parmacıkları masanın ayağına çarpar. acı arasında masaya küfreder, yumruk filan vurur. bunlara affedersiniz psikopat denir. masa cansız, ona çarpan sensin.

hadi muhatap aldın konuşuyorsun özür filan dile lan terbiyesiz herif denir bunlara!

genellikle insanın sinirli anına denk gelir.

sinirle masadan kalkar ayagınız takılır mesela masaya

- masa kere senin ta .mını zikeyim ben diye baslanır.

monolog gibin kavga edebilen denişik insanlardır. mesela monitore atılacak kafa monitorden herhangi bir tepki görmeyecektir. (bkz: eylemsizlik)

efendim şimdi bu tip insanlar genelde sakar, bedevi, şansızdır. ellerindeki avuçlarındaki cansız nesneler ya da taşınmaz mallar ocak fırın vs ya yakar ya çarpar ve bunun sorumlusu olarak hep muhatap ararlar. sorunun kendilerinde olduğunu kabul etmediklerinden hıncını olaya sebep olan objelerden çıkarırlar. **
(bkz: buradan yetkililere seleniyorum)

beklenen bir mesaj geldiğinde telefonun şarjının bitmesi, internet bağlantısının sürekli kopmasıyla kabloların da koparılması, kütüphanede acil olarak bulman gereken birşeyi uzun aramalar sonucunda bulamayıp bütün kitapları devirmek...
bu tür tepkiler dışarı yansıtılmazsa içimize döner ve olur olmadık yerlerde, alakasız insanlara patlar diye baksak olaya kurtaramaz mıyız problemli insan modelinden?

eşyalara anlam yükleyen insandır. ortamda yalnızsa, birilerine sayıp sövmek potansiyeline sahipse, yüklediği anlamdan yararlanır.

film izlerken bağırarak oyuncuya iletmek istediği tavsiyelerine uyulmayınca televizyonla kavga eden tiptir.

annelerde görülen bir hastalıktır.

bebek kişisi düsüp kafasını kolunu kıcını sehpaya carpmıstır. gözü dönen anne günahsız sehpayı döver. bu aynı zamanda bebek kişisine daha dünyaya ayak basıtğı ilk aylardan itibaren siddetin sevdirilmesidir. kahrolsun faşizm.

(bkz: sacmalayan yazar)

(bkz: john forbes nash)

kişinin sakarlılığından ve o andaki ruh halinden kaynaklanan durumdur. kişi hıncını alamayıp günahsız eşyanın canını çıkarır.

(bkz: kıllanan adam)

en yakın arkadaşımdır kendisi. zira kafasını çarptığı mutfak dolabına "öküzmüsün olm" diye hakaret ettiği şahsımca tespit edilmiştir.

kod yazarken resetlenen bilgisayarin kasasini doven, klavyesini yumruklayan; pili biten telefonun pilini sokup duvara firlatan; zor okunan cd-dvdleri frizbi gibi duvara firlatip parcalayan tiplerdir.

* ayrica pili biten kumandalari dizine vuran, tokatlayan insanlarda vardir.

büyük olasılıkla kavga ettiği cansız eşyayı kadın sanan insan tipidir. bahsi geçen kavgalar genelde küfür refakatindedir.

''

en basit işler üzerinde konuştuklarını farzedelim:

-şu (... ) bardağı ver !
-ben bu işi (... olsun) yapmadım!

noktalı yerler, kafa yarıcı, iffet devirici küfürlerdir. Küfür burada * Osman Yüksel'in * buluşuyla <<harf-i tarif>> halinde...
her lafa ne olursa olsun, onunla başlanıyor. cemad, nebat, hayvan ve insan; fiil, hareket, mefhum ve his, maddi ve manevi her varlığı mutlaka kadın farzederler, visallerine talip olurlar, ayrıca yalan söylemediklerini anlatmak ve teminat vermek için de, daima analarının avratları olmasını dilerler.
gayet katibane ve alimane anlatmaya çalıştığım bu iki küfür eşidinin refakat etmediği cümleyi bulmak için saatlerce beklemeli...
gerisi de var; küfürler arasında daha nadir ve heybetlileri de var... bunlar karaya vurmuş uskumru balıkları soyundan... barbunyalar, kılıçlar, kalkan balıkları da var..

''
yılanlı kuyudan (n.f.k.)

cansız esyalarla mı? yok valla biz canlı esyalarla kavga ederiz genelde.

(bkz: cansız esya)
(bkz: canlı eşya)

(bkz: vurgu yapmak)

Sırf net kopuyor diye bilgisayarı yumruklayıp monitörü kırdıktan sonra modemin arızalı olduğunu farkettiğinde monitörü öpüp özür dileyen kendine zararlı ırkın mensubudur. Olay sonrası modemden hala haber alınamamıştır.

bu insanlar problemli değildir. sadece sinirini tepki vermekten yoksun cansız eşyalardan çıkarırlar ki etraflarındaki insanlara boş yere bağırıp çağırıp onları da üzmek istemezler.

ayak küçük parmağını çarptığı eşyanın sülalesine sövdüğünde çok haksız ve problemli olduğu söylenemeyecek insandır. böyle bir acı olabilir mi ya.

tam tersi, cansız eşyaların insanlarla bir alıp veremediği vardır. mesela bir şey lazım olur o bir şey aradığın zaman bulunmaz, aramadığın zamanda devamlı eline denk gelir durur.

kum torbası vs. boksör ? joystick vs player2 ?