canlıların birbirini yediği ve düzdüğü düzen

senin burda düzenden kastın tamamen barışcıl bir ortamın olmasıysa sen gerçekten aklını kaybetmiş olmalısın dostum.
her doğada canlıların nesillerini devam ettirebilmesi için bir düzen zaten mevcuttur. besin zinciri bu yüzden vardır. en alttan üste çıkan bu canlılar birbirinin arasında çok önemli bir çizgi vardır. bir tanesinin bile nesli tükenmesi koca bir ekosistemi etkiler. senin bu sığ düşüncen bunu anlamıyor işte.
ataistlerin bok püsür düşüncesi bu.
neyin düzeni la bu. herkes birbirini yiyor!
ulan sen sadece bu öldürmelere bakarak sonuç cıkarmaya calışırsan tabii ki de bir yere varamazsın. neyse ya ataistler geri cekilsin bi.

Nasıl bakarsak öyle görmez miyiz? Aslanın bir ceylanı yemesine vahşice bakıyorsan öyle görür, iki insanın tek olmasına düzmece bakıyorsan düzmece görürsün.

Mühim olan içe dönüp hatalı kodları düzeltmek. Bakış açısı falan filan ya hadi bakiiim.

Ya da boşverin yaa düzeni düzün siz. Hadi eyv.

Bireyin yeni nesiller meydana getirip kopyalanmasının bireyin kendisinin devamından daha önemli olması şeklinde kurgulanan mantıksız düzen.

irademiz dışında var olmuş. değiştirme imkanımız da yok. böyle idare ediyoruz işte. zaten kaç sene yaşıyoruz ki?

(bkz: animal kingdom)

(bkz: dünya) ha onun ben...

Hayvan da olabilirdin. Sen avlanıp can cekisirken dişin seni avlayan hayvanla birlikte arkasına bakmadan kacardi.

varoluşsal saçmalık. mükemmel yaratılış bu mu? hayatta kalmak için yemek yemek zorundayız ve üremek için de s.kmek. birbirimize attığımız kazıklar, yaptığız kötülükler bu ihtiyaçlar için değil mi? alive diye bir film var izlemişsinizdir. adamlar hayatta kalabilmek için ölen arkadaşlarının popo etlerini yiyorlardı. insanın vahşi bir canlıdan ne farkı var? bu hayatı sevemedim. bu düzeni ben istemedim. dünya üzerinde mutsuzluğu , hastalığı çaresizliği, kimsesizliği ben istemedim. keşke herkes mutlu olabilse. ama şu anda bile birileri aci çekiyor, kaza geçiriyor, öldürülüyor, tecavüze uğruyor. yaşlısı, yatalağı çare arıyor. hele çocuklar! kim bilir bir yerlerde yardıma ihtiyacı olan ürkek kalpler. bunları bile bile insanlar nasıl mutlu olabiliyor?