bugün

sebebi başka birisi ise günahı onun boynunadır...
namaza giderken abdest aldıktan sonra mini fıkra kitabını cebine itinayla yerleştirip secdedeyken çaktırmadan bakan insanlar varsa* yuhtur...
bardakların üstüste gelmeye başladığı an.
benim için çocukken yapılan bir çeşit şaklabanlık.
genelde çocukların yaşadığı ve yaşattığı bir sıkıntıdır. çocukların yan yana gelmesi engellenirse ortadan kalkabilir. yine de tekrar ediyorsa, çıkışta çocuk bir kenara çekilip kimin huzurunda durduğu hatırlatılır. tabi münasip bir yöntemle, kırmadan, dökmeden, nefret ettirmeden.
(bkz: berberde tıraş olurken gülme krizine tutulmak)
cenaze namazı ise sakat olabilecek durum.
önemli olan niyettir , çok ciddi görünüpte aklından binbir fesat geçen kişiden makbul kişidir.
6 çocuğun haha hihi eşliğinde namaz kılanların arasında durduğu bir vakit ilk arada yanlarındaki dedelerin tokatı yapıştırarak "edebinizle kılın yada çıkın burdan" diye söylemine sebep olacak hadise. gayette sık karşılaşılıyor böylesiyle. hatta ve hatta camiye gelmiş çocuğa hiç birşey yokken çıkın dışarı diyen dingiller bile mevcuttur. var mı böyle birşey ya. sonra çocuk camiye gelmez hoca isyan eder "çocuklarınız camiye gelmiyor" diye. böyle pezevenkler olduktan sonra gider mi çocuk. al işte en net örneği için;

(bkz: petitjoueur)

not: camiden girer girmez dışarı diyen bir dingille karşılaşınca bir daha gitmedim camiye falan işte. neyi boykot ediyorum orasıda muamma da işte. ahımı almıştı o pezevenk. hala da alır.
(Bkz:Şeytan'ın oyunları)
-veleddaallinn
+ay ben gülerim.
namazın bozulmasının sebebidir. başıma gelmiştir. arkadaşlarla camiye giderseniz olacaklar olur.
çocukken terhavi namazlarında yapardık.
velet çağındayken arkadaşlarla topluca kılınan namazlarda başa gelen komik olaydır.
kucukken arkadaslarla birlikte topluca gidilen teravih namazlarindan birinde, bir kiz arakadasin eteginin dusmesi sonucu ben ve yanimdaki diger butun arkadaslarimin basina gelen hadise. akabinde kosarak camiden uzaklasmistik.
Dayak yemeye sebeptir.
çocukluğumuzda başımıza gelirdi. ettehiyyatü'yü okurken "vettayyibatü" dediğimizde hemen gülerdik sonunda tayyip iktidar oldu da gülmez olduk.
genelde çocukken olur.

benim de başıma gelmişti.yeni taşındığımız sitede cami yoktu.zemin katların birinde teravi namazdı kılınırdı.
kadınlarla erkekleri ayıran perdeyi arkadaşın secdeden kalkarken dengesini kaybedip düürmesiyle başlamıştık tabi gülmeye.
bizim 4.kattaki komşu tekmeleyerek kovmuştu bizi.ipne.
(bkz: işte o an cehennemi düşün)
namazın bozulmasına neden olan durumdur.
(bkz: allah ın espri yapması)
çoğu türk-müslüman çocuğun 13-14 hatta sınırı zorlarsak 15* yaşına kadar yaptığı (bilhassa tervih namazlarında) eylemdir.

edit: düzeltme
çocuk işidir..
hatta teravi namazlarında sırf bunun için gidenler bile vardır.
akla komik bir şeyler geçmesinin sonucudur.telefonunuza secdedeyim diye mesaj gelmesinden daha komik değildir.
Vakti zamaninda namaz kilarken kuzenin enginlere sigmayip tasan osurugunu duyunca basima gelmis elem hadisedir. O degil suratindaki utangaclik ve ayni zamanda da rahatlik duygusunun karmasasina gulmemek elde degil. Sonra bir de hic bir sey olmamis gibi "artik namaz kilmak da zorlasti, eskiden boylemiydi hey gidi hey" edasinda kendi kendine mirildanmasi, maalesef namazi hic etmistir. kahkahalarla haliya gomer adami.
camide namaz kılınırken kıyı köşede babasını beklerken uyuya kalan ortalama 6 yaşlarında ki çocuğun bu da yetmezmiş gibi osurması sebep olur gülmenize.

hele bide yanınızda arkadaşlar varsa namaz hak getire artık,farz sırasında dolu dolu çekilen bi kahkahadan sonra çocuğa siktir çekilerek de ayrı bir günaha girilse dahi o anı hatırlamak tekrar tekrar gülmenize sebep olur.