cama vuran yağmurun sesiyle tek başına vals yapmak

yalnızlığın tutsak ettiği bir insanın ruhuna huzur veren eylem.

pencere hafiften aralık...

yağmurun kokusu odanın içine teklifsizce dalıveriyor.

kimsenin duymadığı ama senin ruhunda hissettiğin o eşsiz müzik,

yağmurun cama vuran damlaları...

sanki bir müzisyenin piyanosundan çıkan notalar gibi yankılanıyor kulaklarında.

aslında hiç orada olmayan ve muhtemelen de hiç olmayacak olan o zarif kadının beline doluyorsun elini.

ruhunu yağmura ve kulaklarında çalan ve senden başka kimsenin duymadığı o müziğin ahengine bırakıyorsun.

her adımda daha özgür, her adımda daha mutlu, her adımda daha yorgun...

ve müzik aniden duruyor,

ve sen bedenini duvara bitişik olan yatağın üzerine bırakıveriyorsun sessizce.

ve ölüm...

bir ölüm bundan daha mutluluk verici olamazdı herhalde.

mental retardasyonun başlangıcında olunduğunu anlatır.

tagline: tahta eksilmeye başlamıştır hacı.

cama vuran her damlada seni hatırlıyorum
ve sana susuzluğumu...