bugün

kırsal kesimdeki kürt vatandaşlarımızın yeni birşey öğrendiklerinde boynunu büküp söyledikleri söz öbeği.

sene 2001 yer varto'nun taşlıkaya köyü askerim, ğebat abi diye bir korucuyla onun deyimiyle şeher sigarası* içip muhabbet etmeye çalışıyoruz, keleşte* bir kasatura yardımıyla dikenli tel kesme olayı var, onu öğretmeye çalışıyorum. neyse öğrendikten sonra çocuk gibi sevindi adam ve ben ''cahiliz bilmiyoruz kürdüz'' lafını ilk kez duymuş oldum. tuhaf geldi ilkin. evet maalesef insanlar yapamadıkları iyi şeylerden cahiliz bilmiyoruz kürdüz diye kaçarak teselli buluyorlardı. veya yaptıkları kötü şeylerden... hiç unutmam bir 23 nisan günü hasköy ilçe jandarma karakolundan zptlerle çıkıyoruz ilçe merkezindeki tören alanından geçit yapacağız, 2 tane ilkokul çocuğu zpt' yi taşlamaya başladı. benim zerre umrumda değil zpt' nin taşlanması, bir an önce bitse de gitsek derdine düşmüşüm. ama taşıt komutanı uzatmalı dinden imandan çıktı. zpt' yi durdurttu indi aşağı, tuttu çocuğu, biri uzatmalıyı tutmaya çalışıyor öbürü çocuğa olm manyakmısın panzer taşlanır mı vursalar babanın kesesinden gidersin diyor, tabi çocukcağız abey ''bilmiyoruz cahiliz kürdüz'' diye ağlıyor. allah'tan araya girdik de bayram bayram tatsızlık çıkmadı. örnek çoktur mesela bir arkadaşım mardin' e sınıf öğretmeni olarak tayin oldu ona da demişler. tuhaf...