bugün

ben çocukken hep sorarlardı:'büyüyünce ne olacaksın' diye. bende onceleri doktor olacağım derdim. sonra şaşalı meslekleri tanıdıkça sırasıyla pilot, astronot, bilgisayar mühendisi falan dedim. şimdi büyüdüm. ne herşey çocukluktaki gibi tozpembeymiş, nede insanlar hayalindeki mesleklere kavuşabiliyormuş. türk astronot yokmuş onu anladım, pilot olmak zormuş onu anladım. ailenin gazıyla söylediğim herşeyin teker teker bana girdiğini gördüm. bu zamanlarda sen olacaksın diye sorduklarında ,'bir baltaya sap olacağım.' diyorum. ilerde çoluk çocuğa kavuştuğumda da onları ilk öğüdüm, 'evladım, sen once bir baltaya sap olda gerisi gelir zaten.' olacak. çocuğuma böyle demeliyim ki, boşa hayal kurmasın, herşeyi bu kadar basit sanmasın. en önemliside hayal kırıklıklarıyla dolu bir hayat yaşamasın.
büyüyünce bir kazmaya sap olmaktan iyidir.
evladının kendi ayakları üzerinde durabilecek seviyeye gelmesi için çabalayan aileleri mutlu edecek sonuçtur.
güncel Önemli Başlıklar