bütün teyzelerin gençken çok güzel olması

hiç bitmeyen teyze hikayelerindendir.

sonsuzeksibirle 50 yıl sonra bizim torun torbayı toparlayıp çevremize soba başında bir güzel bu günleri anlatacağımız yerinde tespittir. gerçi anlatmaya gerek yok 20'sinde neyse 70'inde de oyuzdur ama olsun. ille çirkinleşmeyi beklersek çocuklar hikayesiz kalır diye korkuyoruz. *

(bkz: çirkin kadın yoktur)

akraba teyzelerden bahsediliyorsa aslında temeli olan iddiadır.. ama görecelidir. şöyle ki,

bi insan en çok annesini sever ve annesine benzeyen kızlara aşık olur derler. e anneye en fazla benzeyen insanlar da onların kardeşleri, yani teyzelerdir. o teyzelerin gençlik resimleri de bakan çocuğa illa ki güzel gelir. göreceli derken kastım da buydu, sadece kendi teyzesi çocuğa güzel gelir yani..

ama sonuçta bi akrabalık olduğu için gerçekten takdir edilecek bi güzellik olmaz ortada. kimse teyzesinin resmine bakıp gerçekten güzel bulmaz, bulamaz.. çünkü güzel bulmak illa ki çok az da olsa altta bi cinsel uyarı gerektiren eylemdir. akrabaya o uyarı hissedilemediğinden bi nevi güdük kalır bu güzel bulma refleksi.

kendi kendisini çürüten entry'ye güzel bi örnek oldu bu. yazmaya başlarken başka bitirirken başka şeyi savundum lan, var mı böyle bi örnek..

(bkz: ben önde oğlanlar peşimde)

ilkokuldayken çirkinliğiyle akılda kalan kızla yıllar sonra biryerde karşılaşınca güzelleştiğini görmek yaşlanınca ilkokuldaki çirkinliğine geri dönmesi,başa dönmek gibi düşünülebilir.

(bkz: milf)

şimdinin güzellerinin ileride teyze olması neticesinde ortaya çıkan ahval ve şerait.