bugün

bir yerden ayrılıp, kısa bir süre sonra dahi olsa geri dönüldüğünde; değişen bazı şeylerin ardından sarfedilen cümledir.
Bunu iki yerde yaşadım: Okulda ve işyerinde.
Okuldan mezun olduktan sadece 3 ay sonra aynı okula yüksek lisans yapmaya geldiğimde, hiçbirşeyi yerinde bulamadım. Dersler eskisi gibi değildi, sınıf arkadaşlarım değildi. işin ilginç kısmı, okulun 3 ay önceki mevcudunun sadece %25'i değişmiş olması ve bunun ortamı çok değiştirdiği idi. Ancak hepsinden ilginç olanı, yakın ve samimi diye bırakılan arkadaşlar, hocalar ve diğer tanıdık simaların artık tamamen farklı insanlarmış gibi olmasıydı. Durum, kendimi görünmez adam gibi hissedecek kadar kötüydü.
Daha yeni, 6 ay önce askerliğim nedeniyle bıraktığım işyerinde de benzer etkiyi gördüm. Değişen insanlar; ama sabit kalan çoğu insanın bile, eski hallerinden bir hayli uzak olan insanlar. Kendin işe alıp veya görev devredip, sana patronluk taslayan insanlar. Kolej havasındaki işyerinin devlet dairesine dönmesi.

işin açıklama kısmına dönersek: Bir ortamı ortam yapan tamamen insanın kendi algısıdır. Çiçek bahçesini çöl görmek insanın elinde olduğu gibi, aksini de yapabilmek mümkündür. Yer aynı yer, zaman bile benzer veya yakın zaman da olsa, kişi artık eskisinden farklılaşmışsa, o yer asla eskisi gibi olmayacaktır.
Tabii, bu durumu da iyiye veya kötüye yormak insanın elindedir. Pişmanlık ve geriye dönme isteği ağır basmadığı müddetçe, iyidir, sorun değildir, ileriye bakmak iyidir.
(bkz: liberty)*
(bkz: buralar eskiden dutluktu)
yıllar sonra aynı yere tekrar geldiğinizde ister istemez o eski tadı ararsınız hani şurda çay içmiştik, şurda arkadaşla sohbet etmiştik,şurda ilk defa başıma şu gelmişti diye... Ama hiç birisi eskisi gibi değildir sizin her gün gazetenizi alıp ayak üstü hayata dair çoğunlukla da futbola dair muhabbetler çevirdiğiniz büfe sahibi işi bırakmış, sizi okula götüren servis şoförü hakkın rahmetine kavuşmuştur...işte o zaman içinizi burkan, boğazınızda düğümlenen bir şeyler olur... içinizden burası bıraktığım gibi değil diye bir cümle geçer. işte o cümle bu duyguların hepsini anlatır.