bugün anneler günü

aslında herkes biliyor anneler günü olduğunu. neden böyle bir başlık açtıysam? içimi dökmek istedim belki de. bazıları için çok anlamlı bir gün. bazılarının annelerine verdiği değer kadar anlamlı. bazıları için hiç bir şey ifade etmiyor belki. ama benim için, karmaşık duyguların günü bugün. annemin mezarına gitmeye bile cesaret edemiyorum...
bugün tam her şey normal seyrederken şu yazıyla-aşağıda- karşılaştım ve annemi yine ne kadar çok sevdiğimi ve onu özlediğimi hatırladım. tek başıma ağlamaktan korktuğum için gelemiyorum mezarına. anneler günün kutlu olsun annem.
"Cuma namazındaydık. Sağ tarafımda yaşlı bir adam, onun sağı...nda ise tek kişilik boş yer vardı. Yaşlı adam, farza kalkarken arkaya döndü ve boşluğun gerisinde duran 13 14 yaşlarındaki gence:

-Saf'ı doldur evlad, dedi. Gel yanıma.

Çocuk, mahçup bir ifadeyle: Mümkünse burada kılmak istiyorum, diye kekeledi. Oraya başkası geçebilir.

Yaşlı adam, çocuğun üzerinde bulunduğu uzun tüylü yeşil halıyı göstererek:
-Ne o dedi. Yoksa orası daha yumuşak diye mi gelmiyorsun? Ve öfkeyle devam etti: Anne kuzusu ne olacak...

Namaz bittiğinde, yaşlı adamın Cuma'sını tebrik ettim. Arkadaki genç de gelerek onun elini öptü.

Adam, söylediklerine çoktan pişman olmuştu. Delikanlının nurlu yanaklarını okşarken: Sana "anne kuzusu" dediğim için kusura bakma yavrum dedi.Bir anda ağzımdan kaçtı işte...

Çocuğun gözleri dolu doluydu. Başını yere eğerken: Söylediklerinizde haklısınız efendim, dedi.

Üzerinde namaz kılmak için ısrar ettiğim halı, vefat ettiğinde annemin tabutuna örtülmüştü. Orada secdeye kapandığımda, sanki beni kucaklamış gibi oluyor da...

Rabbim annelerimize hayirli uzun ömür versin.."