bu ülke de ulusal sanatçı olmak zor iştir

Sanatçı ve yazar Ahmet Şafak'ın şöhret sanatı öldürdü cinayeti ben gördüm isimli kitabından alıntıdır. üşenmeden yazdım, siz üşenmeden okuyun diye..

bu ülke de sanatçı olmak zor iştir.

hele ulusal kültür'den yana sanatçı olmak daha zordur.
eğer böyle bir sanatçı iseniz, sistemin dışındasınızdır.

ilkelerinizde siz muhaliftir. geçici hazlar peşinde değilsinizdir. ben ve biz kavramları avasında 'biz'i seçmiş olmanın ceremesini çektirirler size. üstelik dayanabileceğiniz duvar tutacağınız bir dal olmaz.
işin en çekilmezi dolusunuzdur, yeteneklisinizdir ama ayrıcalığınızı halk'tan kaçırmak isteyen gölge hadiseler devrededirler ve sizin elinizden hiç bir şey gelmez.
tek başına kalırsınız.
anlaşılmazsınız.

ilham aldığınız ve sesine ses olmak istediğiniz 'makul çoğunluk'ta işin o tarafını bilmez. hayatın karmaşası
maklu çoğunluğu bazen pimpon hakemine dönüştürür. onların hayatı zordur, kolay değil, zahmetlidir onlar için nefes almak.
onlarla aranızdaki bağınızı ne cinsellik, ne de kuru hayranlık belirler.

ama onlarda bu üle'de yaşıyor ve televizyon seyrediyorlar. televizyon onların da tek kitle iletişim kaynağı.

kafanızda yığınlar yerine bilinçli bir toplum modeli varsa ve siz bu toplumun sanatçısı olduğunuza inanıyorsanız, hayalinizi
sevmekle yetinmeyi bilmelisiniz. hiçbir zaman yıkılmayacak popüler kültürü değil, ulusal kültürü tercih ettiğiniz anda,
zaten tercihinizin ağırlığı altında ezilmeye başlamışsınız demektir.
çünük popülasyonu takip etmeyen, popül'ün yani toplum'unilgi alanına girmez. toplumun ilgi alanına girmeycekseniz
mektuplarınızı şahsa özel yazmayı tercih edeceksiniz, o kadar.

ulusal sanatçı olmak her anlamda zahmetlidir.
maraton koşucusu gibi hazımlı bir yürek, sabirlı bir azim ve makul bir tempo'da koşturmayı gerektirir.

koşarken felsefenizi'de oluşturmak zorundasınızdır.
neyi, niçin yapacağınızı tayin etmek için şarttır bu beyin antrenmanı.

hedeften çok uğraşı kutsallaştıran bir idealizm. elif'i görse mertek zanneden cehalet kutularının egemen olduğu bir sistemde, ürettiklerinizi ahalk'a arz etme uğraşı ne kadar zordur.

ulusal duruş zordur, zahmetlidir.
ama erdemlidir.

ayna'ya bakarken, kendinize gülmenizi sağlar.

şöhret sanatı öldürdü cinateti ben gördüm - sayfa 127-128 / ahmet şafak

Ulusal sanatçıyı kim seçmiştir? sorusunu beraberinde getiririr.
not: Halk seçmişse ulusaldır.

çok doğrudur. bu ülkede cüzdanını, banka hesaplarını düşünmek yerine, halkını, ülkesinin bağımsızlığını, emeği düşünen, gerçekleri tüm sümen altı etmelere karşı ortaya çıkarıp, kalemi, düşünceleri ve eserleri ile halkı aydınlatıp ilerlemesini sağlamak çok ama çok zordur. sonu ya suikast olur ya hapis ya sürgün... en acısı da o aydın yürekleri öldürenlerin ele başları dışarda cirit atarken içeri atılan maşa dışında o aydın insanların en yakınlarını bile bu cinayete ortak gösterme çabasıdır.* zor günlerinde yanında olmayan tüm leş kargalarının ölümünden sonra köşe başlarında o aydınlık insanın ölüsü üstünden çıkar elde etme çabalarıdır.*

şimdilerde evrensel olmak moda, tabi sanatın evrensel olduğu bir gerçek ama kendi öz kültürünü bırakıp bir batılı gibi hareket eden çakma sanatçıların revaçta olduğu bir ülkede ulusal sanatçı olmak çok daha zor iştir. sistemin hâlâ diz çöktüremediği, asrın köroğullarına,dadaloğullarına selam olsun!