bugün

Bazı kendini bilmezler.
ruh sağlığım, ben deliyken daha güzelim.
Hayatımın düzenini çok sık bozuyorum ve bu yenilikler beni hoşnut ediyor.
çakmak.

annem ve babam ben çocukken çok sigara içiyordu. bu yüzden her odada 4-5 çakmak olurdu. canım sıkıldığında bulduğum çakmağı alıp yakar, gazını bitirirdim. o sırada ısınan metal yerinden çıkardı, geri takamazdım, çakmak can vermiş olurdu.
babam ardımda bıraktığım cesetleri fark ettikten sonra, bir süre çakmak düşmanı demişti bana.
uzun zaman önce sigarayı bıraktılar. çakmak bulamayınca eski dostum kibrite döndüm. hâlâ daha evimde bir düzine kibrit bulunur. canım sıkıldığında tüm kutuyu yakarım.

şimdi arkadaş ortamında ortalıkta bırakılan çakmaklara gözümde ince bir alev, dudaklarımda sapık bir gülümsemeyle bakıyorum.
bir gün tüm çakmakları bozacağım.
hepsini.
(bkz: kayınvalide)