boşlukta yüzmek

ne yaparsanız yapın her şey boşa, ne kadar çabalarsanız çabalayın hep geriye hep dibe batacaksın gibi hissedersin. üstelik boğulup ölmüyorsun da! boşluk içinde sonsuz bir dibe batış. belki bu bir sondur diyorsun fakat allah ya allah bir kapıyı kapatıyorsa diğerini de kapatıyor... öğrenilmiş çaresizlik, planların çok güzel olabilir ama bu çaresizlik yüzünden hiçbir şey yapmaya takatin kalmaz. çevren yoksa zaten elinden tutacak seni bu dipten çekecek birileri de yok. sevemezsin çünkü sevmeyi hak etmek için boşluğun yüzeyinde yüzmen gerekir. sevemezsin ama köpek gibi seversin karşındakini, köpek gibi gözlerin parlar. belki hayatına bir anlam yükleyecektir, belki de sana el verecektir. fakat senin ne kadar dipte olduğunu anladığında o da herkes gibi seni bırakıp gidecek. depresyon mu? hap mı gerekir ? içmek mi gerekir? hepsini yaparsın, ta ki bunların senin çözümün olmadığını anladığın zaman onları da bırakırsın. geriye ne mi kalır? sönmüş bir kalp, donuk gözler... düşüncelerin anlamı yok hepsi fasa fiso. insanlarla konuşmaya gerek duymazsın çünkü hepsi senin için tek kalıptan çıkmışlar gibi. belki de dipte olmanın en güzel yanı dingin bir kafa, hiç bir şeyi kafaya takmama düşüncelerini yönlendirebilme? kendi kapasiteni kabullenme sıradan insanlardan olmadığını anlarsın. belki bir gün senin denginde biriyle karşılaşırsın. belki ikinizde donuk gözlerinizle bir birinize baktığınızda bir kıvılcım çakar. ama ikinizde dipte olduğunuzda üstünüzdeki basınçtan dolayı bir birinize yüzemeyeceksiniz... bir birinize bakıp batmaya devam edeceksiniz. olmuyor be intihar da çözüm değil. arada kalmışlık mı acaba bu? sosyo kültürel eziklik mi? beyinsizlik mi? yada deli misin? ama olamaz ki gayet düzgün kafa yapın. sadece batık birisin.
nasıl mutlu olabilirsin? belki de mutsuzluğu seviyorsun.

Bir suredir yaptigim spor. Tavsiye etmem. Zira hic zevkli degil...